Όλον αυτόν το καιρό και πολύ περισσότερο στη διάρκεια της δίκης οι γονείς του ανήλικου, ο οποίος είχε πέσει επί χρόνια θύμα συστηματικής σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης, βρίσκονταν σε τρομερή υπερένταση. Το στομάχι τους είχε δεθεί κόμπος, τα μάτια τους έβγαζαν φλόγες όσο βρίσκονταν στην ίδια αίθουσα με τον 67χρονο λυράρη Τάσο Ρεράκη, τον άνθρωπο που τελικά καταδικάστηκε ομόφωνα ένοχος χωρίς ελαφρυντικά για όσα δεινά υπέφερε το παιδί τους.
Έσφιξαν τα δόντια, έσφιξαν τις γροθιές τους και στάθηκαν όρθιοι μέσα στη δικαστική αίθουσα διεκδικώντας την παραδειγματική τιμωρία του ανθρώπου που υφάρπαξε με τον πιο αισχρό τρόπο, όπως αποφάνθηκε ομόφωνα η έδρα, την αθωότητα των παιδικών χρόνων του γιου τους. Και τι δεν άκουσαν στο ακροατήριο. Ακραία σενάρια ότι στοχοποίησαν τον 67χρονο δήθεν για να «καλύψουν» συγγενικό τους πρόσωπο για την κακοποίηση του παιδιού. Ακούστηκε ακόμα το σενάριο ότι δημιούργησαν όλο αυτό το «τερατούργημα» για να …δικαιολογήσουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό του παιδιού τους.
Στο άκουσμα της απόφασης η ένταση με την οποία είχε «εμποτιστεί» και το τελευταίο κύτταρο τους, «ξεχύθηκε» από μέσα τους και παρέσυρε σαν μανιασμένο ποτάμι όλο το βάρος της ψυχής τους και τα σκοτάδια τους.
Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Λασιθίου επέβαλε την ποινή της ισόβιας κάθειρξης στον 67χρονο λυράρη για τον βιασμό του ανήλικου, συν 17 χρόνια κάθειρξη για τις λοιπές κατηγορίες. Είναι μία απόφαση-λαιμητόμος, αυστηρού παραδειγματισμού για όσους βγάζουν τις αρρωστημένες τους ορέξεις σε αθώα πλάσματα.
Ο δρόμος που έχουν να διανύσουν για να γιατρέψουν τις πληγές τους είναι ακόμα μακρύς, όμως έχουν ο ένας τον άλλον ως οικογένεια. Ήταν η πρώτη δικαίωση και ήταν λυτρωτική για τους ίδιους αλλά κυρίως για το παιδί. Δικαστές και ένορκοι άκουσαν τη φωνή της ψυχής του και ένιωσαν όσα έζησε και όσα υπέμενε. Με την απόφαση τους, τού δίνουν δύναμη να πορευτεί στη ζωή του, χωρίς να σκύβει το κεφάλι και να φοβάται. Και είναι ένα μήνυμα και προς την κοινωνία.
Ο πρόεδρος του δικαστηρίου όταν πια εκδόθηκε η απόφαση, τόνισε ότι είναι λυπηρό για έναν άνθρωπο να ακούει την ποινή της ισόβιας κάθειρξης, από την άλλη, όμως, όπως υπογράμμισε, είναι πιο οδυνηρό ένα παιδί να έχει τραβήξει όσα το αγόρι της εκδικαζόμενης υπόθεσης.