Έφυγε από τη ζωή ο Δημήτρης Ήμελλος, σε ηλικία 57 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο. Άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν εδώ και αρκετό καιρό.
Ο Δημήτρης Ήμελλος, ο οποίος έδωσε μεγάλη μάχη με τον καρκίνο, είχε σπουδαία καριέρα στο θέατρο, αλλά και στον κινηματογράφο, έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από το ρόλο του αστυνομικού Φραγκιαδάκη, στην τηλεοπτική σειρά «Σασμός». Είχε αποκτήσει έναν γιο ο οποίος βρισκόταν διαρκώς στο πλευρό του στην περιπέτεια της υγείας του.
Γεννημένος στις 12 Ιουνίου 1967 στην Κυψέλη της Αθήνας, ο Δημήτρης Ήμελλος καταγόταν από τη Νάξο, από τα χωριά Φιλώτι και Απείρανθο. Φοίτησε στο Θεατρικό Εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Διομήδη Φωτιάδη. Η καλλιτεχνική του αναζήτηση τον οδήγησε στη Μόσχα, όπου σπούδασε σκηνοθεσία στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας (ΓΚΙΤΙΣ).
Ο Δημήτρης Ήμελλος άφησε το στίγμα του και στην τηλεόραση, με σημαντικές εμφανίσεις στις σειρές «Το 10», «Σασμός», «Καρυωτάκης», «Άγιος Παΐσιος» και πολλές άλλες. Στον κινηματογράφο, ξεχώρισε για τις ερμηνείες του σε ταινίες όπως το «Bank Bang», «Delivery», και «Ράφτης».
Το 2001 ήταν ο πρώτος νέος ηθοποιός που τιμήθηκε με το βραβείο Χορν για την ερμηνεία του στη Φρεναπάτη του Τ. Κούσνερ σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, ενώ το 2005 τιμήθηκε από τους αναγνώστες του περιοδικού “Αθηνόραμα” με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για την ερμηνεία του στο έργο του Μπουλγκάκοφ “Μολιέρος”.
Συμμετείχε στις παραστάσεις: «Πέρσες» (1999) σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, «Φρεναπάτη» (2000) σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, «Αντιγόνη» (2006) σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» (2008) σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, «Πέρσες» (2009) του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Ντίμιτερ Γκότσεφ, «Τόκος» (2010) του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, «Μήδεια» (2011) σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα, «Ο Ηλίθιος» (2012) του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, «Αμφιτρύων» (2012) του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, «Ιλιάδα» (2013) σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, «Ο γάμος του Φίγκαρο» (2015) σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, «Ιούλιος Καίσαρας» (2015) του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις, «Νεοπτολέμου Μύησις» (2016) σε σκηνοθετική επιμέλεια Στρατή Πανούριου, «Οιδίπους επί Κολωνώ» (2017) σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη, «Ο γλάρος» (2017) του Άντον Τσέχοφ σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, «Φθινοπωρινή Σονάτα» (2018) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν σε σκηνοθεσία Άρη Τρουπάκη, «Δούλες» (2018) του Ζαν Ζενέ σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις, «Φυλές» (2019) σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, «Βάκχες» (2020) σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη, «Τέφρα και Σκιά» (2020) του Χάρολντ Πίντερ σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα, «Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου» (2021) του Μ. Καραγάτση σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, «Αίας» (2022) σε σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη, «Ο άνθρωπος απ’ το Παντόλσκ» (2022) του Ντμίτρι Ντανίλοφ σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, «Έγκλημα και τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου (2023).
Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες «Αλιόσα» του Θανάση Σκρουμπέλου (1999), «Beautiful people» του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2001), «Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα» της Στέλλας Θεοδωράκη (2002), «Delivery» του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2004), «Γλυκιά μνήμη» του Κυριάκου Κατζουράκη (2005), «Bank Bang» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2008), «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» του Σωτήρη Γκορίτσα (2011), «Ο μαγικός καθρέφτης» (2016) του Χρήστου Δήμα, «Illusion» (2013) του Σάββα Καρύδα, «Νοτιάς» (2016) του Τάσου Μπουλμέτη, «Happy Birthday» του Χρίστου Γεωργίου (2018), «Η δουλειά της» του Νίκου Labot (2018), «Ράφτης» της Σόνια Λίζα Κέντερμαν (2020), «Φόνισσα» της Εύας Νάθενα (2023).
