Ο γνωστός DJ Stelios P μας αφηγείται την πορεία του στο μουσικό χώρο και μας αποκαλύπτει το μέλλον του.
Είσαι ένας καταξιωμένος Dj. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να ασχοληθείς με αυτό το επάγγελμα;
Μεγάλωσα μεσα σε μουσική οικογένεια. Πρώτα από όλα η μανά μου ήταν πρώην τραγουδίστρια και η αδερφή μου μουσικός. Από το πρωί μέχρι το βράδυ ακουγόταν μουσική στο σπίτι. Εγώ δεν έτυχε να πάρω φωνητικά στοιχεία, όμως πήρα στοιχεία γνώσης. Μου άρεσε η μουσική από μικρή ηλικία και άρχισα να συλλέγω κασέτες και δίσκους. Μετέπειτα, στην πορεία βγήκαν τα cd και η ζωή μας έγινε πιο εύκολη.
Ποτέ ξεκίνησες επαγγελματικά να δουλεύεις;
Βασικά ξεκίνησα από ένα αστείο σε μια καφετερία, «τα Δύο Λουξ», το 1995. Συγκεκριμένα ήμασταν εκεί ένα Σαββατόβραδο με την παρέα μου ως πελάτες. Ο DJ τότε είχε αρρωστήσει και λεω για πλάκα στην αφεντικίνα να παίξω εγώ. Είχα φυσικά τον αέρα. Τότε δεν είχα cd μαζί μου και χρησιμοποίησα τα cd του μαγαζιού. Έτσι ξεκίνησα να παίζω Rock , Pop, τέτοια μουσική. Το αποτέλεσμα ήταν να ξετρελαθεί η αφεντικίνα και μου έκανε πρόταση να παίζω μουσική στα ρεπό του άλλου DJ και το πρώτο μου μεροκάματο ήταν 2500 χιλιάρικα. Μιλάμε για τον χειμώνα του 1995!
Ποια είναι η πορεία σου σαν Dj;
Έκανα για την εποχή ένα μεγάλο άλμα, μπορώ να πω, γιατί πήγα στο «Frez», στην «Γωνία» και εκείνη την χρόνια ήταν στα καλύτερα του. Τότε δεν υπήρχε ούτε μια καφετερία στο «Κουν Καπί». Ήταν μόνο τα «2 Λουξ». Μετά πήγα στο «Ώρες» και έδεσε το γλυκό. Το 2000 μόλις είχα απολυθεί από φαντάρος, ξεκίνησα στο «Φάληρο» που είχε κάνει μια καλή ανακαίνιση και το καλοκαίρι μέσω ενός γνωστού πήγα στο Μύλο και Νερόμυλο 2000 και 2001. Το χειμώνα έπαιξα στο «NRG», έπειτα πήγα στο «Mp3». Το καλοκαίρι του 2002 πήγα στο «Privilege», ενώ το χειμώνα δούλεψα στο «Daz». Το χειμώνα του 2003 έπαιξα στο «My» και καλοκαίρι στο Divine. Τέλος, από το 2004 είμαι στο «Senso» το χειμώνα και «Destilj» το καλοκαίρι.
Ποίο είναι το αγαπημένο σου είδος μουσικής;
Το προσωπικό μου στυλ είναι disco funκy house και γενικά κομμάτια ευχάριστα που δεν κουράζουν. Από εκεί και πέρα παω με τα ρεύματα της εποχής. Επίσης τώρα τελευταία έχει αρχίσει να μου αρέσει και το Electro House.
Σου έχει τύχει να παίζεις και να φωνάζουνε να αλλάξεις μουσική;
Ναι, πάρα πολλές φορές… (γέλια).
Τα αφεντικά ή το κοινό;
Όχι, επειδή έχουμε την εμπειρία μπορώ μόνος και με τους συνεργάτες που διαλέγω (γιατί όταν πάω σε ένα μαγαζί εγώ διαλέγω τους συνεργάτες), όπως στο «Senso» οι επιλογές ήταν δικές μου. Ο Δημήτρης, ο Στέλιος και εγώ, ξέρουμε ανά πάσα στιγμή στο περίπου αν κουράζουμε τον κόσμο ώστε να αλλάξουμε το είδος μας. Σπάνια ένα αφεντικό θα έρθει να μας πει ν’ αλλάξουμε μουσική, γιατί η εμπειρία μας επιτρέπει να κρίνουμε μόνοι μας. Απλά πρέπει να είμαστε ευέλικτοι.
Όταν παίζεις και το κοινό βρίσκεται σε έκσταση, πως αισθάνεσαι;
Εκείνη τη στιγμή αισθάνομαι σα να έχω πάρει το παγκόσμιο κύπελλο. Κοίτα να δεις, επειδή μου αρέσει η μουσική και με εκφράζει και όντας ο ίδιος εκφραστικός, αν περνάω καλά το έχεις δει και ξέρεις πως είναι τα πράγματα. Από εκεί και πέρα αν αυτό που κάνω αρέσει στο κόσμο είναι καλύτερα για εμένα. Μπορώ να παίξω πιο εύκολα μουσική χωρίς να έχω το άγχος που θα είχα αν ο κόσμος ήταν σφικτός.
Κάνεις κάποια άλλη δουλεία;
Στο νοσοκομείο….. καλύτερα να μην το συζητήσουμε.
Πώς συνδυάζονται αυτές η δουλείες;
Το νοσοκομείο έχει βάρδιες και είναι πενθήμερο. Μπορώ να δουλέψω τα προηγούμενα βράδια από τα ρεπό που έχω στο νοσοκομείο. Αν είναι καλοκαίρι μπορώ να δουλέψω σε ένα Beach Bar μεσημέρι και όταν δουλεύω βράδυ συνήθως δεν δουλεύω ποτέ πρωί στο νοσοκομείο, θα είναι απογευματινή η βραδινή βάρδια όποτε συνδυάζεται.
Βλέπω πολύ έντονη δραστηριότητα. Αυτό δεν δημιουργεί πρόβλημα στην αρραβωνιαστικιά σου;
Χαρά στο κουράγιο της. Από την μέρα που με γνώρισε είμαι πάντα σε 2 ή 3 δουλείες, πάντα νύχτα. Δεν φεύγω από την νύχτα. Έχω αναπτυχθεί και σε έναν άλλο τομέα που είναι οι γάμοι και βαφτίσεις και σιγά σιγά πιστεύω ότι θα συνεχίσω σε αυτόν και θα ξεκόψω από το μεροκάματο. Καλύτερα να κάνω δύο γάμους το μήνα παρά να δουλεύω δέκα μέρες σε ένα μαγαζί. Όσο αφορά το τί με εκφράζει, θα ήθελα να κάνω party με την μουσική που μου αρέσει να παίζω. Αλλά χαρά το κουράγιο αυτής της κοπελιάς, γιατί ποτέ δεν μου έχει φέρει αντίρρηση και πάντα ήταν δίπλα μου όταν την χρειάστηκα.
Κλείνοντας, πες μας το μυστικό της επιτυχίας σου.;
Σκληρή δουλεία και τα μυαλά μέσα στο κεφάλι. Όσα χρόνια και να παίζεις μουσική πάντα θα είσαι εργάτης της δουλείας σου. Δεν πρέπει ποτέ το μυαλό να φεύγει από την θέση του και με μια επιτυχία να νομίζει ότι όλα είναι ρόδινα. Την μια στιγμή υπάρχεις και την άλλη δεν υπάρχεις. Μπορεί να σου χρεώσουνε πολλά πράγματα.
