ΤΟΚΙΟ Κατ΄ εικόνα και ομοίωση του ανθρώπου το ρομπότ που μόλις παρουσιάστηκε στο Τόκιο αναλαμβάνει αγόγγυστα την εκτέλεση όλων των βαρετών ασχολιών του σπιτιού. Βοηθός σχεδόν ιδανικός ο Κοϊτζίρο είναι «προικισμένος» με τέτοιες ικανότητες προσαρμογής ώστε επαναλαμβάνει τις κινήσεις του ιδιοκτήτη του και μπορεί να μιμηθεί ακόμη και το βάδισμά του.
Τέλειος άνθρωπος, δηλαδή. Και το στοιχείο που τον κάνει να ξεχωρίζει από μυριάδες ρομπότ που κυκλοφορούν και εργάζονται ακάματα (όπως, για παράδειγμα, τα βιομηχανικά) είναι αυτή ακριβώς η ομοιότητά του με τον άνθρωπο, που δεν είναι μόνο εξωτερική αλλά και εσωτερική. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του, στο εργαστήριο ρομποτικής JSΚ του Πανεπιστημίου του Τόκιο, ο Κοϊτζίρο είναι εφοδιασμένος με ανθρώπινο σκελετό που του επιτρέπει να εκτελεί ανθρώπινες κινήσεις μέσω τεχνητής μεν, αλλά πανομοιότυπης σπονδυλικής στήλης.
Ο Κοϊτζίρο είναι ο άρχων των ανθρωποειδών γιατί διαφέρει πολύ από τις παλαιότερες γενιές ρομπότ, τα οποία είναι σε θέση να κινούν χέρια και πόδια, με ισχυρούς ηλεκτροκινητήρες, προσαρμοσμένους σε κάθε άρθρωση. Ο ιάπων μπάτλερ είναι κατασκευασμένος με διαφορετική φιλοσοφία. Τα δικά του μοτέρ είναι ελαφρά και δεν ενεργούν απευθείας στην άρθρωση, αλλά προκαλούν την κίνηση έλκοντας καλώδια προσαρμοσμένα σε διάφορα σημεία του σκελετού.
Λειτουργούν δηλαδή ακριβώς όπως οι τένοντες στον άνθρωπο.
Πρόκειται για πολύπλοκη κατασκευή, έναν συνδυασμό 100 μηχανικών συστημάτων τενόντων-μυών που παίρνουν εντολές από αισθητήρες τοποθετημένους σε διάφορα σημεία του σκελετού, ενώ ένα επιταχυνσιόμετρο και δύο γυροσκόπια επιτρέπουν στον Κοϊτζίρο να σκύβει, να ορθώνεται και να ταλαντεύεται χωρίς να χάνει την ισορροπία του.
Το περίβλημα του σκελετού, δηλαδή το σώμα του, είναι κατασκευασμένο από ελαφρά και εύκαμπτα υλικά που του προσδίδουν ήπια όψη. Είναι σχεδόν γλυκούλης και δεν προκαλεί δέος, όπως τα συνηθισμένα ρομπότ με τις τερατώδεις μορφές. Το πιο δύσκολο για τους κατασκευαστές ήταν να τον «μάθουν» να περπατάει- και οπωσδήποτε όποιος τον «προσλάβει» χρειάζεται ειδική εξάσκηση, δεδομένου ότι ο χειρισμός του δεν είναι απλή υπόθεση.
Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί να περάσει κάποιος χρόνος ώσπου να αξιοποιηθούν όλες οι κινήσεις που μπορεί να κάνει ο Κοϊτζίρο και ακόμη περισσότερες ώσπου να βγει στην αγορά εργασίας. Δεν είναι το μοναδικό οικιακό ρομπότ, αλλά για την ώρα είναι το πιο εξελιγμένο σε τεχνολογικό επίπεδο: μπροστά του τα διάφορα σκυλάκια που μπουσουλάνε και οι κατασκευές που εκτελούν συγκεκριμένες ατελείς κινήσεις είναι απλώς «πρωτόγονα» μηχανήματα.
Ενα άλλο ανθρωποειδές έτοιμο για εργασία και ιδανικό για εργένικο σπίτι είναι η Roxxxy, την οποία η κατασκευάστρια Douglas Ηines ονομάζει «αληθινή σύντροφο».
Από δουλειές του σπιτιού δεν έχει ιδέα, πλην όμως με την απολύτως ανθρώπινη μορφή και υφή της προσφέρει κάτι που ελάχιστες γυναίκες με σάρκα και οστά το καταφέρνουν: αντιδρά ανάλογα με την ψυχική διάθεση του ιδιοκτήτη της, χάρη στην τεχνητή νοημοσύνη της, παίρνοντας ερεθίσματα από το λάπτοπ με το οποίο είναι συνδεδεμένη. Και, βεβαίως, ομιλεί όχι ακατάπαυστα και κατά το δοκούν αλλά σεμνά και μετρημένα, χωρίς υστερίες. Είναι σε θέση να συζητήσει ακόμη και για ποδόσφαιρο.
