Οχτώ Μαρτίου έχει καθιερωθεί να εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μια ημέρα που τιμάται η ομορφιά, η ιδιαιτερότητα αλλά και η δύναμη της γυναικείας φύσης. Η σημερινή ημέρα αποτελεί μια ευκαιρία να αποδοθεί ένας μικρός φόρος τιμής σε όσα έχουν θεμελιώσει με πολύ κόπο οι γυναίκες στην σύγχρονη κοινωνία, τους αγώνες τους αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Καθημερινά πλέον σε θέσεις καθήκοντος αλλά και μάχιμες υπηρεσίες όπως η Ελληνική Αστυνομία καλούνται να βρίσκονται γυναίκες.
Λίγες μέρες μετά τη βράβευση της στα woman’s day awards 2024, η Ανθυπαστυνόμος Γεωργία Μπομπολάκη, η πρώτη και η μόνη αυτό το χρονικό διάστημα, γυναίκα αστυνομικός που οδηγεί μηχανή, κατά την τέλεση των καθηκόντων της στην Κρήτη μιλάει στο Flashnews.gr για το επάγγελμα της γυναίκας αστυνομικού σε ένα ανδροκρατούμενο χώρο και αποκαλύπτει πώς αποφάσισε να γίνει η πρώτη γυναίκα σε όλη τη Κρήτη που οδηγεί μηχανή εν ώρα καθήκοντος. Παράλληλα η ίδια μιλάει για τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει στην εργασία της και για το πώς καταφέρνει να συνδυάσει τους πολλαπλούς ρόλους που κατέχει στην σύγχρονη κοινωνία, της μητέρας, της συζύγου και της εργαζόμενης.
1.Πώς φτάσατε στην επιλογή του συγκεκριμένου επαγγέλματος; Ήταν μια εύκολη επιλογή για εσάς; Ο στενός κύκλος σας (οικογένεια, φίλοι) σας στήριξαν στην επιλογή αυτή;
Στην εφηβεία όπως συμβαίνει σε όλα τα παιδιά δεν είναι εύκολο να πάρεις μια τέτοια απόφαση για το μέλλον σου. Δεν μπορείς με σιγουριά να γνωρίζεις το μέλλον όποιον κλάδο και αν ακολουθήσεις. Παρόλα αυτά, από όταν φοιτούσα στην Α’ Λυκείου το ενδιαφέρον μου προσανατολιζόταν προς την αστυνομία. Μάλιστα συχνά παρακολουθούσα την ειδησιογραφία γύρω από αυτόν το κλάδο. Έτσι στην Β’ Λυκείου που οι μαθητές αρχίζουν να προσανατολίζονται σιγά σιγά προς την επαγγελματική τους κατεύθυνση, αποφάσισα να το προσπαθήσω και να μπω στο σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας. Εν τέλει όλα πήγαν καλά και τα κατάφερα.
Η οικογένεια μου στην αρχή ήταν επιφυλακτική και δεν ήθελε να μπω στην αστυνομία καθώς γνώριζαν τους κινδύνους της σημερινής κοινωνίας και φοβόντουσαν. Ξέρανε όμως ότι δεν θα αλλάξω γνώμη επομένως δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο πέρα από το να με στηρίξουν. Δεν τους έδωσα άλλες επιλογές. Με τα χρόνια νομίζω θέλοντας και μη το συνήθισαν.
2.Τι σας οδήγησε να επιλέξετε το τμήμα της τροχαίας;
Η Ελληνική Αστυνομία έχει πάρα πολλές υπηρεσίες, ειδικά στην Αθήνα όπου τοποθετούμαστε τα πρώτα χρόνια εργασίας μας στο σώμα. Έχουμε την δυνατότητα λοιπόν να διαλέξουμε μέσα από πολλές επιλογές αυτή που μας ταιριάζει καλύτερα. Σαν δόκιμος αστυφύλακας με τοποθέτησαν να κάνω πρακτική κάποιους μήνες στο τμήμα τροχαίας. Από την πρώτη μέρα την «ερωτεύτηκα», μου άρεσε πάρα πολύ σαν αντικείμενο ειδικά το κομμάτι των τροχαίων ατυχημάτων, το βρήκα εξ αρχής πολύ ενδιαφέρον. Αργότερα σαν αστυφύλακας επιδίωξα να υπηρετήσω στο τμήμα της τροχαίας, όπως και λίγα χρόνια αργότερα με την τοποθέτηση μου στα Χανιά και πάλι επιθυμούσα να τοποθετηθώ στο τμήμα τροχαίας Χανίων όπως και έγινε.
3.Αυτή τη στιγμή είστε η μοναδική γυναίκα αστυνομικός στην Κρήτη που οδηγεί μηχανή εν ώρα καθήκοντος. Πώς πήρατε την απόφαση να ξεκινήσετε περιπολίες οδηγώντας μηχανή;
Και αυτό πάλι δεν έγινε από την αρχή. Αρχικά είχα ξεκινήσει ως αξιωματικός υπηρεσίας τροχαίων ατυχημάτων όμως ήθελα να πάω ένα βήμα παραπέρα, να δοκιμάσω τις ικανότητες μου και να δω αν μπορώ να τα καταφέρω και στο άλλο κομμάτι. Γενικά πεποίθηση μου στη ζωή είναι «ότι όσο πιο πολυπράγμων είναι κάποιος τόσο πιο χρήσιμος είναι και παράλληλα εξελίσσεται σαν άνθρωπος».
Έτσι ζήτησα να ξεκινήσω σιγά σιγά περιπολίες και με τη μηχανή. Στην αρχή υπήρχε κάποιος δισταγμός καθώς ήμουν η πρώτη γυναίκα αστυνομικός εδώ στην Κρήτη όμως μετά από συζήτηση, ξεκίνησα σιγά σιγά.
4.Πόσο δύσκολο είναι μια γυναίκα αστυνομικός να κάνει περιπολίες πάνω σε μηχανή;
Είναι δύσκολο για πολλούς λόγους. Αρχικά στην μηχανή πέρα από τα καθήκοντα που έχουμε ως αστυνομικοί πρέπει παράλληλα να προστατεύουμε και τον εαυτό μας. Πρέπει να είμαστε σε διαρκή ετοιμότητα, να οδηγούμε με μεγάλη σύνεση αλλά και αποφασιστικότητα. Από την άλλη ο γυναικείος σωματότυπος προσθέτει μια παραπάνω δυσκολία καθώς δεν έχουμε τόσο δυνατό μυϊκό σύστημα όσο οι άντρες.
Ακόμη, οι καιρικές συνθήκες δυσκολεύουν την κατάσταση καθώς το χειμώνα έχουμε αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες και το καλοκαίρι αρκετά υψηλές. Ειδικά στα Χανιά το καλοκαίρι οι θερμοκρασίες «χτυπάνε κόκκινο» και σε συνδυασμό με το αυξημένο φόρτο εργασίας λόγω τουριστικής περιόδου υπάρχει ακόμα ένας μεγαλύτερος βαθμός δυσκολίας.
5.Το επάγγελμα του αστυνομικού στην κοινή συνείδηση είναι ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα. Έχετε αντιμετωπίσει δυσκολίες στον εργασιακό σας χώρο; Έχετε αντιμετωπίσει διαφορετική μεταχείριση επειδή είστε γυναίκα; Υπάρχει καλή συνεργασία; Πώς θα χαρακτηρίζατε την συμπεριφορά των πολιτών απέναντι σας;
Ναι η αλήθεια είναι ότι θεωρείται ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα. Άλλωστε οι πλειοψηφία των αστυνομικών που εργάζονται στις μάχιμες υπηρεσίες είναι άντρες. Ανάμεσα μας, στους συναδέλφους, υπάρχει ένα εξαιρετικό κλίμα και συνεργαζόμαστε όλοι αρμονικά. Υπάρχει μεγάλος σεβασμός και οι συμπεριφορές όλων είναι εξαιρετικές.
Στο δρόμο πολλές φορές πολίτες με σταματάνε και μου πιάνουν συζήτηση ορμώμενη από το γεγονός ότι δεν έχουν ξαναδεί γυναίκα αστυνομικό σε μηχανή. Ειδικά μικρά κοριτσάκια πολλές φορές με προσεγγίζουν και μου λένε ότι θέλουν και εκείνα όταν μεγαλώσουν να ακολουθήσουν αυτό το επάγγελμα.
Σεβασμό επιδεικνύουν και οι περισσότεροι άντρες πολίτες, ειδικά οι οδηγοί μηχανών. Τα περισσότερα σχόλια που δέχομαι θα έλεγα ότι είναι καλοπροαίρετα.
6.Υπάρχει έστω και μια στιγμή που να μετανιώσατε που ακολουθήσατε την συγκεκριμένη επαγγελματική πορεία;
Νομίζω ότι σε ορισμένες δύσκολες καταστάσεις όπου υπάρχει μεγάλη πίεση και ένταση, όπως συμβαίνει και σε όλα τα επαγγέλματα, σε όλους μας μπορεί να περάσει από την άκρη του μυαλού μας. Ωστόσο επειδή το έχω επιλέξει και είμαι ακόμα νέα θα προσπαθήσω όσο μπορώ να είμαι ενεργή να κάνω αυτό που μου αρέσει και να προσπαθώ κάθε μέρα.
7.Υπάρχει κάποιο περιστατικό το οποίο να σας δυσκόλεψε πολύ; Και αντίστοιχα υπάρχει κάποια στιγμή που νιώσατε ότι η συμβολή σας ήταν πολύ σημαντική σε εκείνο το περιστατικό;
Καθημερινά έχουμε πολλά περιστατικά και μεγάλο φόρτο εργασίας, Συγκεκριμένα στα τροχαία ατυχήματα, ειδικά στα πιο σοβαρά, νιώθουμε θεωρώ όλοι οι αστυνομικοί ότι η συμβολή μας είναι αρκετά σημαντική. Ούτως ή άλλως η φύση του επαγγέλματος σε κάνει να νιώθεις χρήσιμος.
Από την άλλη αρκετές φορές οι καιρικές συνθήκες μας δυσκολεύουν. Η βροχή, το κρύο αλλά και η ζέστη και ο ήλιος αρκετές φορές μας δυσκολεύουν κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας μας.
8.Τα παιδιά σας πώς αντιμετωπίζουν τη δουλειά σας; Τα ωράρια αλλά και η φύση της δουλειάς σας είναι ιδιαίτερα απαιτητικά. Πώς καταφέρνετε να συνδυάσετε το ρόλο της μητέρας και της συζύγου με το επάγγελμα σας; Ο σύζυγος πώς αντιμετωπίζει το επάγγελμα σας;
Στα παιδιά μου αρέσει πάρα πολύ το επάγγελμα μου, ειδικά τώρα που το ένα παιδάκι μου είναι λίγο πιο μεγάλο και συνειδητοποιεί τι ακριβώς κάνω και με βλέπει στη μηχανή. Μάλιστα μου λέει ότι και εκείνο όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει αστυνομικός.
Χρειάζεται σίγουρα οργάνωση, καλή θέληση και διάθεση για να υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στην δουλειά και το ρόλο της μητέρας και της συζύγου.
Βασικό είναι να μην ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε το παράδειγμα για τα παιδιά μας και να περνάμε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μαζί τους. Να μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά χρειάζονται κυρίως αγάπη.
Σημαντική είναι και η βοήθεια από τον σύζυγο μου. Στην δική μας περίπτωση υπάρχει μεγάλη κατανόηση και συνεργασία αφού είναι και ο σύζυγος μου είναι αστυνομικός.
flashnews.gr
