Η παρουσία του Χανιώτη παραολυμπιονίκη, Αντώνη Τσαπατάκη, δεσπόζει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες που πραγματοποιούνται στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας.
O αθλητής που ανήκει στον Σύλλογο “Μεγαλόνησος” Ηρακλείου ετοιμάζεται αρχής γενομένης από αύριο να λάβει μέρος στην κολύμβηση, αγωνιζόμενος στα 50μ. πεταλούδα S5, για ν’ ακολουθήσουν μετά, τα 100μ. πρόσθιο -αγώνισμα στο οποίο προσβλέπει στην κατάκτηση μεταλλίου- και τα 50μ. ελεύθερο S5. Ήδη μάλιστα έχει ζήσει μία απίστευτη εμπειρία, συμμετέχοντας στην τελετή έναρξης που πραγματοποιήθηκε στο ιστορικό “Μαρακανά”.
Ο Τσαπατάκης τονίζει στη συνέντευξή του στα Χανιώτικα νέα ότι το μήνυμα από αυτούς τους αγώνες έχει σταλεί ήδη, από τη Βραζιλιάνα παραολυμπιονίκη του 1984, Μάρσια Μάρσαλ, η οποία παραπάτησε κρατώντας τη δάδα στα χέρια της, αλλά «τελικά σηκώθηκε… Σηκώθηκε με τη δικιά της δύναμη, με τη δύναμη της θέλησης να εκπροσωπήσει αυτό που την έβαλαν να κάνει», όπως χαρακτηριστικά μας λέει…
Αντώνη είσαι στη Βραζιλία λαμβάνοντας μέρος σε μια τεράστια διοργάνωση. Θα θέλαμε τα συναισθήματά σου για το ότι είσαι μέρος αυτής της γιορτής
Τα συναισθήματά μου είναι ανάμικτα. Είναι συναισθήματά χαράς, γιατί μετά από προσπάθεια τεσσάρων σχεδόν ετών μπόρεσα να φτάσω ξανά στο επίπεδο να μπορώ να έχω πάρει την πρόκριση και να αγωνιστώ στους Παραολυμπιακούς. Συναισθήματά επιμονής γιατί πέρασα πολλά αυτά τα τέσσερα χρόνια… Υπήρξαν δυσκολίες, αλλά χάρη στην επιμονή μου μπορούσα να τα ξεπερνάω κι έτσι να είμαι τώρα εδώ. Αισθάνομαι υπερήφανος και ικανοποιημένος από τον εαυτό μου για το ότι βρίσκομαι στο Ολυμπιακό Χωριό και για το ότι είναι ελάχιστες ώρες από το μεγάλο γεγονός! Για το μεγάλο γεγονός βέβαια του εαυτού μου, γιατί οι αγώνες έχουν ξεκινήσει επίσημα από προχθές. Πιστεύω ότι θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό και θα επιδιώξω να ανέβω στο βάθρο.
Αυτή είναι η δεύτερη Παραολυμπιάδα που συμμετέχεις στην καριέρα σου και θα θέλαμε να μας περιγράψεις τα συναισθήματά σου όπως και το πώς είναι να βρίσκεσαι σε μια τελετή έναρξης μέσα σε ένα στάδιο με τέτοια ιστορία όπως το Μαρακανά.
Είναι η δεύτερη Παραολυμπιάδα που συμμετέχω, η πρώτη ήταν στο Λονδίνο το 2012 που κατέκτησα την 4η θέση στα 100μ. πρόσθιο. Το να βρίσκεσαι σε ένα τέτοιο στάδιο που η ιστορία του είναι τόσο μεγάλη, μονάχα δέος και ανατριχίλα σου προκαλεί στην ιδέα ότι θα πας εκεί. Φανταστείτε πόσο δυνατά είναι αυτά τα συναισθήματα όταν περνάς το κατώφλι και μπαίνεις μέσα για να βγεις στο στάδιο που όλος ο κόσμος κοιτάζει εσένα και σε χειροκροτεί, χειροκροτεί τη χώρα σου, χειροκροτεί όλους τους αθλητές…
Οπότε να φανταστούμε ότι έζησες πολύ έντονα αυτή την εμπειρία! Πώς ήταν αλήθεια οι Βραζιλιάνοι στην τελετή έναρξης;
Οι Βραζιλιάνοι ξέρουμε όλοι για τον… χορευτικό ρυθμό που τους διακατέχει, τη μεγάλη φιλοξενία που τους διακρίνει ως λαό. Η επαφή μου με τους Βραζιλιάνους ήταν αρκετά διασκεδαστική! Εχω να πω ότι τα συναισθήματα ήταν έντονα, περάσαμε πολύ ωραία, ξέρουμε πόσο φιλόξενοι και πόσο διασκεδαστικοί είναι, το “έχουν” αυτό με τον χορό και θέλουν να σου “περάσουν” κι εσένα τη διάθεσή τους στο έπακρο. Ηταν πάρα πολύ ωραία, ήταν μια τελετή που δεν θα την ξεχάσω για πολύ καιρό.
Αγωνιστικά συμμετέχεις στο άθλημα της κολύμβησης και περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε την προσπάθειά σου. Τι πιστεύεις ότι μπορείς να καταφέρεις, είναι εφικτός ο στόχος να κατακτήσεις ένα μετάλλιο;
Αρχικά αγωνίζομαι αύριο στα 50μ. πεταλούδα S5 έχοντας τον έβδομο χρόνο στην αρχική λίστα συμμετεχόντων. Ο στόχος μου στο συγκεκριμένο αγώνισμα είναι να μπω στην 6άδα, ίσως και στην 5άδα, πιστεύω εκεί κοντά ότι θα μπορούσα να βρεθώ. Το επόμενο αγώνισμα είναι και το σημαντικό μου, είναι το στιλ μου, τα 100μ. πρόσθιο που υπάρχει κατευθείαν ο τελικός και έχω τον πρώτο χρόνο. Στόχος μου είναι η τριάδα και το καλύτερο σενάριο, αναλόγως τη μέρα που θα βρεθώ, στην κατάσταση στην οποία θα βρεθώ, γιατί όχι να πιάσουμε και το χρυσό μετάλλιο! Ολα είναι πιθανά, αθλητισμός είναι, τα έχω ζήσει όλα, μπορεί να πάνε όλα… στραβά, μπορεί όμως να πάνε και όλα καλά! Δεν το ξέρουμε ποτέ αυτό. Το τρίτο αγώνισμα που συμμετέχω είναι τα 50μ. ελεύθερο S5 που στην αρχική λίστα δεν είμαι τόσο καλός και απλά θα πάρω μέρος για τη συμμετοχή. Θα δώσω και εκεί όμως τον καλύτερό μου εαυτό, θα προσπαθήσω για ό,τι καλύτερο μπορώ!
Πέραν του αγωνιστικού πάντως, το πολύ σημαντικό γεγονός που στέλνετε όλοι οι αγωνιζόμενοι -και εσύ προσωπικά- είναι αυτό του μεγαλείου της ψυχής. Τι θεωρείς από την πλευρά σου ότι μεταφέρεται στον υπόλοιπο κόσμο μέσω των Παραολυμπιακών Αγώνων;
Κατά τη γνώμη μου θεωρώ ότι το μεγαλύτερο και πιο σωστό μήνυμα για όλη αυτή την διοργάνωση, για την πορεία και την προσπάθεια των ανθρώπων με αναπηρία το “πέρασε” αυτό που συνέβη με το παραπάτημα της Ολυμπιονίκη της Βραζιλίας, της Μάρσια Μάρσαλ στην τελετή έναρξης όπου έπεσε κρατώντας τη δάδα. Γλίστρησε το μπαστούνι της, αλλά τελικά σηκώθηκε… Σηκώθηκε με τη δικιά της δύναμη, με τη δύναμη της θέλησης να εκπροσωπήσει αυτό που την έβαλαν να κάνει. Νομίζω ότι το καλύτερο μήνυμα γι’ αυτούς τους αγώνες το πέρασε αυτό το γεγονός. Πέρα από αυτό όμως, όλοι ξέρουμε ότι ειδικά τα άτομα με αναπηρία δεν έχουν την ανάλογη υποστήριξη από το κράτος, στην Ελλάδα τουλάχιστον όσο σε άλλες χώρες, οπότε το έργο μας γίνεται ακόμα πιο δύσκολο. Παρόλ’ αυτά, τα καταφέρνουμε… Καταφέρνουμε να σηκωθούμε κι εμείς από το δικό μας παραπάτημα και να στεκόμαστε στα δικά μας πόδια, είτε τα έχουμε είτε δεν τα έχουμε. Αρκεί στο μυαλό μας μέσα να πιστεύουμε ότι σηκωθήκαμε κι ότι θέλουμε να σηκωθούμε… Επομένως, σε αυτούς τους αγώνες, δεν έχουν σημασία τα μετάλλια, οι χρόνοι και οι επιδόσεις. Σημασία έχει ότι απλά φτάνουμε σε αυτό το σημείο να αγωνιστούμε, να συναγωνιστούμε και κάποιες φορές να πρωταγωνιστούμε! Αυτό είναι το σημαντικότερο και τίποτε άλλο…
Είσαι ένας άνθρωπος από τα Χανιά και όλοι θέλουμε να τα πας όσο καλύτερα γίνεται. Νιώθεις ότι θα κολυμπήσεις και για τους Χανιώτες;
Τα Χανιά, όχι ότι είναι ο τόπος μου, το μέρος που γεννήθηκα, είναι για μένα όλα αυτά τα χρόνια -μόλις είχα το ατύχημα- η δύναμη που με βοήθησε να ξανασταθώ. Είναι οι φίλοι μου, η οικογένειά μου, όλοι που έγιναν “ένα” για να μπορέσω να έχω τη δύναμη να συμμετάσχω σε αυτούς τους αγώνες. Είναι ένας φόρος τιμής, ένας τρόπος να τους ευχαριστήσω για όλα όσα έχουν κάνει για μένα όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρω ότι όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, πάλι δίπλα μου θα είναι. Στις δύσκολες στιγμές ήταν δίπλα μου, στις καλές ήταν πάλι δίπλα μου, άρα δεν έχω να φοβηθώ τίποτα. Θα βάλω τα δυνατά μου και όπως έχω πει και πολλές φορές στους φίλους που μου δίνουν τις ευχές τους για τους αγώνες, θα ρίξω μέχρι και την τελευταία μου… σφαίρα! Δεν θα αφήσω καμία ευκαιρία να πάει χαμένη. Θα μπω νικητής για να βγω νικητής και ελπίζω να γίνει έτσι…
Μάκης Καρτσωνάκης – haniotika-nea.gr
