Αναμφίβολα υπάρχουν αρκετοί που θεωρούν τους εαυτούς τους ειδήμονες πάνω στο σεξ αλλά μάλλον δεν τα ξέρουν όλα…
- Η ζωή εμφανίστηκε στη Γη πριν από περίπου 3.8 δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ το σεξ εμφανίστηκε μόλις μετά από 2 δισεκατομμύρια χρόνια. Τα «βρομόλογα» είναι πρόσφατο απόκτημα.
- Τι το καλό προσφέρει το σεξ; Οι επιστήμονες δεν είναι σε θέση να απαντήσουν με σιγουριά μιας και η αγαμική αναπαραγωγή έχει αποδειχτεί σαφώς καλύτερη στρατηγική για την εξέλιξη των ειδών.
- Για όσους αρνούνται να διαλέξουν «στρατόπεδο»: Ο ερμαφρόδιτος γαιοσκώληκας Dendrobaena Rubida έχει τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά γεννητικά όργανα. Εάν δεν μπορεί να βρει σύντροφο για αναπαραγωγή, αναδιπλώνει το σώμα του ώστε να έρθει σε επαφή το αρσενικό του όργανο με το θηλυκό και να γίνει η αναπαραγωγή.
- Παρόλο που έχουν τη φήμη των μονογαμικών ζώων, οι θηλυκοί πιγκουίνοι Adelie, φεύγουν από τους συντρόφους τους προκειμένου να ζευγαρώσουν με άλλα «αδέσμευτα» αρσενικά. Επιπλέον, απαιτούν «αμοιβή» για αυτό το χαριεντισμό – πέτρες για να ενισχύσουν τις φωλιές τους – σε αντίθεση με κάποιους ανθρώπους.
- Ένας ταλαντούχος πιγκουίνος-πειραχτήρι, μπορεί να πάρει το δωράκι του, ακόμα και αν δεν σταματήσει τα πειράγματα – και πάλι σε αντίθεση με κάποιους ανθρώπους.
- Ο συλβανός μακάκας (είδος πιθήκου της Αφρικής) έχει έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο για να κάνει το ταίρι του να τελειώσει: φωνάζει. Εάν ο θηλυκός μακάκας δεν φωνάζει κατά τη διάρκεια του σεξ, τότε το αρσενικό δεν θα καταφέρει ποτέ να τελειώσει.
- Πως το γνωρίζουμε αυτό; Μία Γερμανίδα ζωολόγος, η Ντάνα Πφεφέρλε, παρακολούθησε μία ομάδα μακάκες, μετρώντας τις φωνές των θηλυκών και τις πυελικές ωθήσεις των αρσενικών. Η ίδια δήλωσε πως η δουλειά αυτή ήταν «αρκετά αλλόκοτη αλλά ήταν για χάρη της επιστήμης.»
- Στην Αμερική, τέτοιου είδους πράγματα καταλήγουν στο YouTube.
- Τα ψάρια μπορούν να παράγουν μία γκάμα ήχων με τα κόκαλά τους, τα δόντια και τη νηκτική τους κύστη. Ένας επιστήμονας δήλωσε πως τα αρσενικά ψάρια ενδεχομένως να χρησιμοποιούν κάποιους από αυτούς τους ήχους για να ερωτοτροπήσουν με τα θηλυκά.
- Η έχιδνα, ένα θηλαστικό που γεννά αυγά και συνηθίζουμε να το συναντάμε στην Αυστραλία και τη Νέα Γουινέα, έχει ένα πέος με τέσσερα κεφάλια, αλλά μόνο τα δύο από αυτά χωράνε στο θηλυκό.
- Το μικροσκοπικό αρσενικό χαυρτοναυτίλος, ένα είδος χταποδιού, γονιμοποιεί το κατά πολύ μεγαλύτερό του σε μέγεθος θηλυκό εκτοξεύοντας το πέος του (που έχει τη μορφή πλοκαμιού) μέσα στο θηλυκό και αφήνοντάς το εκεί.
- Η ομοφυλοφιλική συμπεριφορά έχει παρατηρηθεί σε τουλάχιστον 1500 είδη θηλαστικών, ψαριών, ερπετών, πτηνών, ακόμα και ασπόνδυλων ζώων.
- Οι δύο μου μπαμπάδες: Όταν μία αρσενική χήνα φλερτάρει μία άλλη αρσενική χήνα, τότε συνήθως η θηλυκή μπαίνει ανάμεσα στα δύο αρσενικά και ζευγαρώνει και με τα δύο. Μόλις γεννηθεί το χηνάκι, οι δύο μπαμπάδες μοιράζονται τα πατρικά τους καθήκοντα.
- Ορισμένοι γλάροι πραγματοποιούν λεσβιακά ζευγαρώματα, παρόλο που τα αυγά που δημιουργούνται από αυτή τους τη σχέση είναι άγονα.
- Οι βιολόγοι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια ανακάλυψαν πως οι αρσενικές μύγες που λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ, γίνονται υπερσεξουαλικές και προσπαθούν να ζευγαρώσουν με οτιδήποτε πετάει, συμπεριλαμβανομένων και των άλλων αρσενικών μυγών. Τελικά, το «ξεφάντωμα» αυτό καταλήγει σε ένα δυσλειτουργικό όργιο, με «μία ομάδα αρσενικών να κυνηγιούνται μεταξύ τους.»
- Όσο περισσότερο πίνουν οι μύγες, τόσο μειώνονται οι πιθανότητές τους να ζευγαρώσουν επιτυχώς. Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο οι μύγες θεωρούνται τα καλύτερα μοντέλα για να μελετηθεί ο άνθρωπος.
- Πολύ λίγα είναι τα σπονδυλωτά – εκτός από τον άνθρωπο – που μπορούν να συνουσιαστούν πρόσωπο με πρόσωπο. Κάποια από αυτά είναι τα χάμστερς, οι κάστορες, οι ουρακοτάγκοι και οι μπονόμπο (είδος πιθήκου).
- Το γαλλικό φιλί είναι ακόμα πιο σπάνιο. Το μόνο ζώο – εκτός του ανθρώπου και πάλι – που χρησιμοποιεί το γαλλικό φιλί ως προκαταρκτικό πριν το σεξ είναι ο παπαγάλος του Αμαζονίου. Μόλις τα πτηνά ανοίξουν το στόμα τους και ακουμπήσουν τις γλώσσες τους, το αρσενικό φτύνει το φαγητό του στο θώρακα του θηλυκού.
- Αυτό είναι και το σημείο όπου διαχωρίζονται οι συνήθειες ζευγαρώματος των παπαγάλων του Αμαζονίου με αυτές του Homo Sapiens.
- Το μέγεθος τελικά έχει μεγάλη σημασία. Οι άνθρωποι συνηθίζουν να επιλέγουν συντρόφους της ίδιας φυλής, του ίδιου μορφωτικού επίπεδου και της ίδιας σωματικής διάπλασης. Μία πρόσφατη βρετανική μελέτη έδειξε πως τα παχύσαρκα άτομα επιλέγουν συνήθως συντρόφους με ανάλογα ποσοστά σωματικού λίπους με αυτά.
