Εργοτάξιο στα Νεώρια μέσα στο 2025 προανήγγειλε ο Δήμαρχος Χανίων, Παναγιώτης Σημανδηράκης, ο οποίος ανακοίνωσε ότι έγινε η υποβολή της εγκεκριμένης μελέτης για αποκατάσταση και επανάχρηση του μνημείου, μέσα από το πρόγραμμα «Διατηρώ» από το οποίο θα εξασφαλιστούν πόροι 22 εκ ευρώ.
«Προς τα τέλη του 2025 θα δουν οι Χανιώτες να στήνεται εργοτάξιο στα ενετικά Νεώρια τα οποία θα πάρουν τον δρόμο της επανάχρησης» τόνισε ο κ. Σημανδηράκης, εξηγώντας ότι τα χρήματα προέρχονται από το ΕΣΠΑ του υπουργείου οικονομίας και το πρόγραμμα «Διατηρώ»
Υπενθυμίζεται ότι ο στόχος που έχει τεθεί είναι το έργο να δημοπρατηθεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2025 και προς τα τέλη του ίδιου έτους να ξεκινήσει το έργο ο ανάδοχος που θα προκύψει μέσα από την διαγωνιστική διαδικασία.
Παράλληλα στην προαναφερθείσα σύμβαση υπογραμμίζεται η ανάδειξη, μέσω των νέων χρήσεων, του σκοπού για τον οποίο αρχικά κατασκευάστηκαν τα Νεώρια και του δεσμού τους με το περιβάλλον τους, το λιμάνι και τη θάλασσα, ως απαραίτητο στοιχείο.
Η στόχευση αυτή των ενδιαφερομένων μερών ενισχύεται και από το Ν.3028/20021 περί προστασίας των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ο οποίος, στο πλαίσιο της προστασίας ενός μνημείου, όπως τα Νεώρια, κατά τη συντήρηση και αναγκαία αποκατάσταση, υπαγορεύει τη διευκόλυνση της επικοινωνίας του κοινού με το μνημείο, την ανάδειξη και ένταξή του στη σύγχρονη κοινωνική ζωή και στην παιδεία κι επιπλέον την ευαισθητοποίηση των πολιτών αναφορικά με την πολιτιστική κληρονομιά.
Τέλος, σημειώνεται ότι, για την περιοχή και την προστασία της, πληθώρα προτάσεων και προσπαθειών, από θεσμικά και άλλα όργανα, έχουν κατατεθεί κι εξετασθεί κατά καιρούς, φανερώνοντας το μεγάλο ενδιαφέρον και της τοπικής κοινωνίας για τη βέλτιστη δυνατή αξιοποίηση της ευκαιρίας επανάχρησης.
Το μέγεθος του συγκροτήματος των Νεωρίων αλλά και η δυνατότητα συνδυαστικής ή απομονωμένης χρήσης μεταξύ των 7 επιμέρους Νεωρίων δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη πληθώρας δραστηριοτήτων. Σε συνδυασμό και με τους κοντινούς χώρους πολιτισμού (βλ. Θέατρο «Μ. Θεοδωράκης» και Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου) οι προοπτικές δραστηριότητας αυξάνονται εκθετικά.
Η μελέτη δίνει έμφαση στον επαναπροσδιορισμό της σχέσης του συγκροτήματος των νεωρίων με το αστικό περιβάλλον, τόσο εκείνο της ιστορικής μνήμης, όσο και εκείνο της σύγχρονης ζωής. Στην έρευνα μελετήθηκαν οι προτάσεις των κατοίκων που απάντησαν στη διαβούλευση καθώς και οι θέσεις των φορέων της πόλης.
Σε συνδυασμό με τη γεωμετρία και την άνετη οπτική και λειτουργική επικοινωνία από το νεώριο Ν2 έως το νεώριο Ν6, των κεντρικών δηλαδή θόλων, στο νεώριο Ν5 μπορεί να αποδοθεί ο ρόλος του ανοιχτού νεωρίου προς τη θάλασσα. Δύο σημαντικοί παράγοντες συνδυάζονται στο εγχείρημα:
Α. η κεντρική είσοδος του χώρου επί του νοτίου τοίχου, σήμερα τοιχισμένη, η οποία, αν και αναμορφωμένη σε νεώτερη εποχή, ταυτίζεται με τη δευτερεύουσα είσοδο στην ιστορική εικονογραφία και
Β. η κατασκευή του μεγαλύτερου μέρους του τοίχου που φράσσει το βόρειο μέτωπο του χώρου είναι ευτελέστατη, στο μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονη (περιλαμβάνει φαρδιά θύρα με ανώφλι από οπλισμένο σκυρόδεμα και τοίχο από τσιμεντόλιθους που φράσσει το ημικυκλικό τύμπανο του θόλου) και κτισμένη στο πρόσωπο του χώρου, χωρίς εσοχή και, επομένως, επιβάλλεται να αφαιρεθεί ως στοιχείο που αλλοιώνει την όψη του μνημείου.
Το 5ο νεώριο, επομένως, μπορεί να λειτουργήσει ως κύρια είσοδος του συγκροτήματος και ταυτόχρονα ως στεγασμένη διάβαση, ανοικτή -τουλάχιστον κατά τις πρωινές και απογευματινές ώρες- στους πολίτες και τους επισκέπτες, που μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα ως χώρος στάσης-ανάπαυσης και ως χώρος περιστασιακών ανοικτών συγκεντρώσεων και εκδηλώσεων.
Το 5ο νεώριο, ανοικτό προς τον βορρά, όπως ήταν αρχικώς όλα τα νεώρια, θα αποτελέσει τον μοναδικό χώρο όπου ο επισκέπτης μπορεί να αντιληφθεί την άμεση σχέση των νεωρίων με τη θάλασσα και να βιώσει τις συνθήκες που επικρατούσαν, όταν το συγκρότημα λειτουργούσε ως ημιυπαίθριος χώρος ναυπηγείου. Παράλληλα, από τον χώρο αυτόν, ο οποίος επικοινωνεί με τοξωτές διόδους με το 4ο και με το 6ο νεώριο, είναι δυνατόν κανείς να αντιληφθεί την άμεση επικοινωνία που υπήρχε μεταξύ των νεωρίων. Γι’ αυτόν τον λόγο, επιβάλλεται οι τοξωτές δίοδοι να διατηρήσουν τη διαφάνειά τους και τα νέα, αναγκαία κουφώματα να τοποθετούνται σε δεύτερο επίπεδο μακριά από την παρειά των τοίχων.
Με το παραπάνω δεδομένο, δημιουργούνται δύο ενότητες:
Η ενότητα των νεωρίων Ν1 έως Ν4 μπορεί να λειτουργήσει ως χώρος περιοδικών εκθέσεων, αλλά και να φιλοξενήσει άλλες εκδηλώσεις. Η είσοδος στον χώρο γίνεται, τόσο από το 5ο νεώριο, όσο και από τα δυτικά, όπου τα τοιχισμένα σήμερα τοξωτά ανοίγματα μπορούν να ανοίξουν και με τον τρόπο αυτόν να τονιστεί η συνέχεια που είχε το συγκρότημα προς τα δυτικά.
Η δεύτερη ενότητα περιλαμβάνει τα νεώρια Ν6 και Ν7. Το νεώριο Ν7, τελευταίο σε σχέση με τους χώρους κίνησης, αλλά τελευταίο και στην κατασκευή του, είναι σχεδόν αποκλεισμένο ανάμεσα σε δύο παχείς τοίχους, είναι κατάλληλο να φιλοξενήσει μια ξεχωριστή χρήση, έναν χώρο ομιλιών και σκηνικών τεχνών 200 ατόμων, καθώς επικοινωνεί με τα υπόλοιπα νεώρια μόνο με μία τοξωτή δίοδο στον νότο και μικρότερο άνοιγμα στην βορεινή απόληξή του, επομένως, σε αυτό μπορούν να αναπτυχθούν κατασκευές που δεν θα επηρεάζουν την ενιαία θεώρηση των χώρων με τα τοξωτά ανοίγματα επικοινωνίας.
Με καθίσματα υπό κλίση με την προσθήκη ελαφράς κατασκευής, ώστε να εξασφαλιστούν καλές συνθήκες συνθήκες θέασης και ακρόασης, με ανεξάρτητη είσοδο, είτε από το Ν6 είτε από το Ν5.zar
zarpanews.gr
