Με αφορμή το τελευταίο ραδιοφωνικό ξέσπασμα της Ρούλας Κορομηλά κατά πάντων, ο Δημήτρης Χαλιώτης στέλνει μία επιστολή στην γνωστή παρουσιάστρια για να της εκφράσει κάποιες απόψεις του για την ίδια… Και ίσως να της θυμίσει κάποια πράγματα…
Αγαπητή, κυρία Κορομηλά
καιρό τώρα – συγκεκριμένα από τότε που αποφασίσατε να επιστρέψετε μπροστά από τις κάμερες – παρακολουθώ μέσα από τα media διάφορους παραληρηματικούς μονολόγους σας για την αξία σας (τη διαχρονική) και ένα διαρκές κατηγορώ για όσους τολμούν (όπως λέτε) να σας κρίνουν και να σας σχολιάζουν.
Το τελευταίο – που ήταν και η αφορμή για να σας στείλω μέσα από το Nooz.gr αυτή την επιστολή – ήταν ένα ακόμη ραδιοφωνικό σας ξέσπασμα μέσα από την εκπομπή σας όπου, μεταξύ άλλων, είπατε on air ”Μιλάτε στη Ρούλα Κορομηλά που έχει περάσει όσα έχει περάσει και που έχει δει τα θυμαράκια… το πώς θα είναι; Όπα ρε παιδιά! Μην ξεχνιόμαστε! Να ξανασυστηθούμε και λίγο έτσι; Για όσους έχουν ασθενή μνήμη…”
Ας ξανασυστηθούμε λοιπόν… Προσπαθώ να θυμηθώ την πορεία σας στην ελληνική τηλεόραση. Και ναι, θυμάμαι καλά. Τουλάχιστον όσον αφορά τη σταδιοδρομία σας στην ιδιωτική τηλεόραση από σύστασής της. Πρωινός Καφές, Ciao Ant1, Bravo, Bravissimo, Greek Idol, Big Brother… Μεσολαβούν και κάποια αποτυχημένα (χωρίς καμία απολύτως αιχμή) πρωινά στον Alpha και το Star.
Προσπαθώ να θυμηθώ γιατί θα πρέπει να σας σέβομαι… Για την εισαγωγή της αποθέωσης του κιτς από την Ιταλία στην ελληνική τηλεόραση; Για τα ημίγυμνα κοριτσάκια (βλέπε τσαούσες) που σας περιστοίχιζαν στα αλησμόνητα εκείνα shows; Για τα κακοπαιγμένα και άνοστα σκετσάκια με τους καλεσμένους σας; Για την εμμονή σας να τραγουδάτε και τη δική μας ανοχή να σας ακούμε; Για τα ζώδια και τις… ανάδρομες Αφροδίτες στον ”΄Καφέ”; Για την εκνευριστικά διαπεραστική σας φωνή, που ήταν σα να βγήκε η γειτόνισσα στο μπαλκόνι και φωνάζει τον Γιωργάκη να φάει κεφτεδάκια;! Για τα μπαλέτα, τα φτερά και τα πούπουλα; Για την προώθηση όλης της mainstream υποκουλτούρας, την οποία στηρίξατε και πολλές φορές καθιερώσατε; Για το ξεκατίνιασμα στο Big Brother;
Προφανώς και αφήσατε το στίγμα σας στην ελληνική τηλεόραση, κυρία Κορομηλά. Δε μπορούμε να σας το αρνηθούμε. Αλλά ποιο ήταν αυτό το στίγμα σας; Τι σας χρωστάμε ως τηλεθεατές για να υποκλιθούμε μπροστά στο μεγαλείο σας και να σωπάσουμε; Φτήνια, αγαπητή κυρία Κορομηλά. Όχι σε budget. Εκεί τα καταφέρνατε καλά (τουλάχιστον τότε). Σε αισθητική. Την οποία προφανώς φέρετε και σαν άνθρωπος. Φαντάζομαι ότι όταν στο απόγειο της καριέρας σας επιλέξατε να κάνετε το Bravo, ήταν ένα show που σας εξέφραζε αισθητικά…
Και ειλικρινά δεν έχω κανένα πρόβλημα. Αυτό σας άρεσε, αυτό κάνατε και σε αυτό διαπαιδαγωγήσατε και μία ολόκληρη γενιά τηλεθεατών, αλλά και τηλεστάρς που σήμερα αρκετοί μεσουρανούν και σας αποθεώνουν, γιατί πράγματι είστε γι’ αυτούς δασκάλα στη ”φτήνια”…
Το πρόβλημά μου, κυρία Κορομηλά, είναι όταν μου αφαιρείτε το δικαίωμα να κρίνω τη δουλειά σας και την επαγγελματική σας πορεία. Δε με αφορά, αγαπητή μου Ρούλα, τι κάνετε σπίτι σας, πώς μιλάτε στις φίλες σας, αν φτιάχνεστε με το λαϊκο-ποπ που αποθεώνετε, αν είστε ερωτευμένη… Με αφορά η δημόσια εικόνα σας. Και αυτή σχολιάζω. Και θα σχολιάζω. Και φυσικά εσείς μπορείτε να βγείτε να παρουσιάσετε το Greek Idol με μίνι, με φόρμα, με tattoo, με ξυρισμένο κεφάλι, με το στήθος έξω… Κι εγώ από την πλευρά μου φυσικά και θα σας κρίνω. Και θα πω ότι είστε ”ωραία”, ”απαίσια”, ”κιτς”, ”χοντρή”, ”στυλάτη”, ”κατίνα”, ”ψεύτικη”… Δεν κρίνω τη Ρούλα ως άνθρωπο. Τη δημόσια εικόνα σας κρίνω. Την οποία μου πουλάτε, κυρία Κορομηλά. Κι ο,τιδήποτε πωλείται και καταναλώνεται, είναι καταδικασμένο να σχολιαστεί θετικά ή αρνητικά… Και φυσικά και η κριτική υπόκειται σε κριτική.
Επιτρέψτε μου. Σημαντικη παράλειψη. Δε σας συστήθηκα. Είμαι 29 χρονών. Έχω – φαντάζομαι – κάτι περισσότερο από τα μισά σας χρόνια και ανήκω στη γενιά που μεγαλώσατε τηλεοπτικά. Σας έχω δει, κυρία Κορομηλά. Και στα Bravo… και στα Ciao! Επανειλλημένως. Ανήκω στη γενιά που η ενηλικίωσή της συμπίπτει με την έλευση του Big Brother στην ελληνική τηλεόραση (ξέρετε, αυτό που υπηρετήσατε με συνέπεια φέτος εσείς και προσωπικά δε σας το χρεώνω καθόλου, γιατί και όλο το παρελθόν σας το ίδιο φτηνό ήταν…). Ανήκω στη γενιά που ανατράφηκε με τα shows σας την εποχή της μεγάλης σας ακμής. Τα έχω φάει τα ”σκ*τά”, κυρία Κορομηλά. Και δε θέλω άλλα… Και δε θέλω κι αυτοί που μου τα πρόσφεραν σε καλά σερβίτσια, να μου παρουσιάζονται σα να κέρδισαν το Νόμπελ Λογοτεχνίας!
Γιατί, δυστυχώς για εσάς, κυρία Κορομηλά, δεν έχω ασθενή μνήμη…
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Δημήτρης Χαλιώτης
