Βρισκόμαστε στην ακτή Κανάρη, στα Χανιά της Κρήτης, όπου ήταν το ξενοδοχείο «Ξενία» της πόλης.
Τα συγκεκριμένα ξενοδοχεία αποτελούσαν μέρος του κρατικού προγράμματος ανάπτυξης του τουρισμού, που είχε τεθεί σε εφαρμογή από το 1953 έως το 1967, υπό την εποπτεία του Ε.Ο.Τ. Ωστόσο, στα τέλη της δεκαετίας του 80’ το φιλόδοξο σχέδιο εγκαταλείφθηκε, γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα τη παρακμή των ξενοδοχείων «Ξενία», η πλειονότητα των οποίων επιβιώνουν –μισογκρεμισμένα- έως και σήμερα.
Το «Ξενία» των Χανίων χτίστηκε το 1970 στη δυτική τάφρο των ενετικών τειχών, στον προμαχώνα San Salvatore. Το γεγονός ότι οικοδομήθηκε πάνω σε αρχαιολογικό χώρο δικαιολογεί την απουσία αντιδράσεων κατά της απόφασης της κατεδάφισής του το 2006.
Βρισκόμαστε στην οδό Κανάρη, κάτω από το ξενοδοχείο, που διέρχεται ανάμεσα από την ακτή και τα ενετικά τείχη. Η κάμερα ακολουθεί τη πορεία της άμαξας με το λευκό άλογο, ενώ στο πεζοδρόμιο, οι κάτοικοι της περιοχής πραγματοποιούν τη βόλτα τους.
Στη συνέχεια, μεταφερόμαστε στην ανατολική πλευρά της πόλης των Χανίων, στην οδό Προφήτη Ηλία, όπου διαβάζουμε τη διαφημιστική πινακίδα του ξενοδοχείου «Ακρωτήρι», το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα. Ακολουθεί πλάνο από τον χώρο της πισίνας του «Ξενία», όπου παρατηρούμε τους παραθεριστές, τις γαλάζιες καρέκλες και τις ντουζιέρες.
Έπειτα, ο κινηματογραφιστής μας δείχνει το ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κτήριο, στη συμβολή των οδών ακτής Κανάρη και Χρυσοστόμου Σμύρνης, δίπλα απ’ το ξενοδοχείο.
Τέλος, μια δεύτερη άμαξα που μεταφέρει ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, προχωρά στον δρόμο της ακτής Κανάρη.
