“Έφυγε” από τη ζωή στα 85 της χρόνια η ηθοποιός Καίτη Λαμπροπούλου. Έπαιξε σε πολλές ταινίες του παλαιού Ελληνικού Κινηματογράφου αλλά και σε παραστάσεις του Ελληνικού Θεάτρου. Υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητή στον κόσμο του θεάτρου και ο χαρακτηρισμός που τη συνόδευε ήταν το «γλυκομίλητη».
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926, αλλά μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά της λόγω των εμπορικών δραστηριοτήτων του πατέρα της.
Η Καιτούλα- όπως τη φώναζαν- ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας Λαμπροπούλου με πρώτο τον αδερφό της Ηρακλή και τρίτη την αδερφή της Τοτό.
Το ξεκίνημά της άρχισε νωρίς, το 1942, όταν ήταν ακόμη μαθήτρια- Άρχισε τα μαθήματα στο θέατρο Τέχνης, κρυφά απο την οικογένειά της.
Συμμετείχε στην πρώτη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης μαζί με τον Κάρολο Κουν το 1942-1943, στην «Αγριόπαπια» του Ίψεν.
Με το Θέατρο Τέχνης συνεργάστηκε στα έργα «Σουάνεβιτ», «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», «Κωνσταντίνου και Ελένης», «Βυσσινόκηπος», «Στέλλα Βιολάντη», «Το πρώτο έργο της Φάννυ», «Δεν μπορείς να ξέρεις», «Χαρούμενα νιάτα», «Βρικόλακες».
Συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο υπό τη διεύθυνση του Ροντήρη και πήρε μέρος στις παραστάσεις:«Φοιτηταί», «Ζητείται υπηρέτης», «Συρανό ντε Μπερζεράκ» «Το φιντανάκι», «Λοκαντιέρα», «Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής», «Οι Εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ», κ.ά.
Στη συνέχεια, ακολούθησε το Ροντήρη στην Ελληνική Σκηνή, αλλά συνεργάστηκε και με άλλους θιάσους σε πολλές παραστάσεις.
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1951 στην ταινία «Το παιδί μου πρέπει να ζήσει».
Εμφανίστηκε και σε τηλεοπτικές σειρές, καθώς και στο περίφημο «Θέατρο της Δευτέρας».
Σύζυγός της ήταν ο δημοσιογράφος και σεναριογράφος Γεώργιος Ρούσσος.
Στις 20 Δεκεμβρίου 2004, απονεμήθηκε σε αυτή και τη Σμαρούλα Γιούλη το έπαθλο «Κυβέλη» για τη συνολική τους θεατρική προσφορά.
