Χωρίς το πηλήκιο, τα γυαλιά και τη στολή της αστυνομικού πολλοί θα αναγνώριζαν εύκολα τη «Ναταλία» από το καθημερινό σίριαλ του ΑΝΤ1 «Είναι στιγμές», στο οποίο πρωταγωνιστούσε πέρυσι.
Διότι παρόλο που διαθέτει τη σιλουέτα και τις αναλογίες μοντέλου, η Ελίνα Μάλαμα δεν είναι μοντέλο αλλά ηθοποιός.
Η σέξι αστυνομικίνα, που επιδεικνύει υπερβολική ευσυνειδησία κατά τον σωματικό έλεγχο του Σάκη Ρουβά -χουφτώνοντάς τον κανονικά-, ήταν για εκείνη απλώς ένας ακόμη ρόλος.
Τι ανταπόκριση είχε το διαφημιστικό που έκανες και πώς το αντιμετώπισαν οι δικοί σου άνθρωποι; Αρεσε σε όλους επειδή ήταν προϊόν καλού γούστου και είχε χιούμορ. Προσωπικά έμεινα κι εγώ πολύ ευχαριστημένη. Ηταν μια πολύ καλή διαφήμιση, κινηματογραφικά γυρισμένη, με πολύ καλούς συνεργάτες, συνολικά ήταν μια όμορφη εμπειρία για μένα. Κατά τα άλλα, όσοι δεν με γνωρίζουν δεν καταλαβαίνουν ότι είμαι εγώ στη διαφήμιση επειδή εμφανίζομαι με γυαλιά και καπέλο. Μου αρέσει αυτό διότι δημιουργεί μυστήριο.
Πώς προέκυψε η πρόταση και πώς έγινε η επιλογή σου; Ηταν ένα κάστινγκ όπως γίνεται συνήθως στις δουλειές αυτού του είδους. Στο συγκεκριμένο δοκιμαστικό υπήρχε μεγάλη συμμετοχή – μάλιστα είδα πολλές συναδέλφους μου να διεκδικούν τον ίδιο ρόλο.
Παρόλο που αυτό δεν το γνωρίζει το ευρύ κοινό, είσαι ηθοποιός σε ρόλο μοντέλου και όχι το αντίθετο, σωστά; Ναι, και ελπίζω να φαίνεται στη διαφήμιση ότι είμαι ηθοποιός. Νομίζω ότι αυτό ήταν κάτι σημαντικό για τους ανθρώπους της διαφημιστικής εταιρείας εφόσον υπήρχε σενάριο, δεν ήταν μόνο ζήτημα παρουσιαστικού. Πρόκειται για μια παγκόσμια καμπάνια της εταιρείας που διαφημίζει το προϊόν της – μάλιστα στο αντίστοιχο σποτ που προβάλλεται στο εξωτερικό πρωταγωνιστής είναι ο ηθοποιός και μοντέλο Γουίλιαμ Λέβι. Στην ελληνική εκδοχή το δίλημμα ήταν το εξής: «Δεν μπορείς να αντισταθείς στον Σάκη ή δεν μπορείς να αντισταθείς στα πατατάκια;».
Η πορεία σου ξεκίνησε από το θέατρο και συνήθως οι ηθοποιοί αντιμετωπίζουν λίγο επιφυλακτικά τις διαφημίσεις, θεωρώντας ότι δεν βοηθούν στην καριέρα τους. Εσύ είχες αμφιβολίες για το αν έπρεπε να αποδεχτείς την πρόταση ή όχι; Η διαφήμιση είναι πάντα λίγο επικίνδυνη για μας τους ηθοποιούς, αλλά από τη στιγμή που καλείσαι να κάνεις ένα φιλμάκι στο οποίο υποδύεσαι έναν ρόλο και δεν είσαι απλώς ένα πρόσωπο που διαφημίζει ένα προϊόν, τότε είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Τελείως διαφορετικό είναι επίσης το να συνδέει ένας ηθοποιός το όνομά του με κάποιο προϊόν κάνοντας ειδική συμφωνία με τη διαφημιστική εταιρεία που τον επέλεξε. Σαφώς εγώ δεν ανήκω σ’ αυτή την κατηγορία, τουλάχιστον όχι ακόμη, όμως από τη στιγμή που καλούμαι να υποδυθώ έναν ρόλο, θεωρώ το όλο πράγμα πολύ ενδιαφέρον. Συνήθως απορρίπτω τις προτάσεις για διαφημίσεις, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, ευτυχώς, έγινε πολύ καλή δουλειά.
Την ημέρα που συνάντησες τον Σάκη για πρώτη φορά στο γύρισμα ένιωσες αμηχανία; Οπωσδήποτε υπήρχε μια αμηχανία, διότι κλήθηκα να συνεργαστώ με έναν άνθρωπο τον οποίο δεν είχα συναντήσει ποτέ πριν στη ζωή μου. Και είναι ένας καλλιτέχνης που έχει χιλιάδες μίλια πορείας πριν από εμένα. Οντως, λοιπόν, υπήρχε αυτό που λέμε «τρακ της στιγμής». Υπήρξε όμως και πολλή ευγένεια από όλες τις πλευρές και τελικά όλα έγιναν όπως έπρεπε να γίνουν.
Στη σκηνή όπου έπρεπε να κάνεις σωματικό έλεγχο στον Σάκη Ρουβά ντράπηκες; Οπωσδήποτε ένιωσα αμήχανα, γιατί είναι δύσκολο να πιάνεις έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζεις. Ομως, από τη στιγμή που αυτό ήταν κομμάτι του ρόλου δεν υπήρξε ούτε παρεξήγηση, ούτε καν σκέψη για το τι κάνουμε – ούτε από μένα, ούτε από τον κ. Ρουβά. Είμαι άνθρωπος που σέβεται τα όρια του άλλου και ήμουν πολύ προσεκτική ώστε να μην εκχυδαϊστεί το όλο θέμα.
Γιατί τον αποκαλείς «κύριο Ρουβά;» Ο Σάκης δεν είναι προσιτός και φιλικός, δεν ένιωθες σαν να τον γνώριζες από χρόνια; Δεν προτιμώ τον ενικό, ειδικά με συνεργάτες. Για μένα ήταν και είναι «ο κύριος Ρουβάς». Είναι ένας άνθρωπος με μεγάλη λάμψη, καταπληκτική ενέργεια και φοβερή δυναμική – έτσι είναι ακόμη και όταν σβήνουν οι προβολείς. Δεν χάνει τη λάμψη του όταν περπατά στον δρόμο, ούτως ή άλλως είναι ένας πάρα πολύ γοητευτικός άνδρας, λαμπερός και με φιλικό χαμόγελο. Είναι άνθρωπος που εμπνέει οικειότητα και ομολογώ ότι τον θαύμαζα πάντα ως καλλιτέχνη – παρόλο που ποτέ δεν υπήρξα «Ρουβίτσα»!