Οι ανύπαντροι άντρες και γυναίκες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να πάθουν έμφραγμα και να πεθάνουν εξαιτίας του, ανεξάρτητα από την ηλικία τους, σύμφωνα με μία νέα πληθυσμιακή μελέτη.
Στην μελέτη εξετάστηκαν στοιχεία από έναν μεγάλο πληθυσμό ανδρών και γυναικών ηλικίας άνω των 35 ετών από την Φινλανδία, τα οποία καλύπτουν την περίοδο 1993-2002.
Τα στοιχεία προέρχονται από το επονομαζόμενο μητρώο εμφραγμάτων FINAMI, στο οποίο καταγράφονται όλα τα θανατηφόρα και μη θανατηφόρα καρδιακά συμβάματα.
Στη διάρκεια της συγκεκριμένης 10ετίας, καταγράφηκαν συνολικά 15.330 καρδιακά συμβάματα, εκ των οποίων λίγο περισσότερα από τα μισά οδήγησαν στον θάνατο μέσα σε 28 ημέρες. Ο αριθμός των συμβαμάτων ήταν σχεδόν ίδιος για τα δύο φύλα.
Η ανάλυση έδειξε πως η συχνότητά τους ήταν κατά 58% έως 66% υψηλότερη μεταξύ των ανύπανδρων ανδρών και κατά 60% έως 65% υψηλότερη μεταξύ των ανύπανδρων γυναικών, έναντι των παντρεμένων.
Η διακύμανση αφορά τις αυξήσεις του κινδύνου αναλόγως με την ηλικία.
Οι εργένηδες και των δύο φίλων είχαν επίσης υψηλότερη θνησιμότητα εντός 28 ημερών από την ημέρα που εκδήλωσαν το καρδιακό επεισόδιο. Στους άνδρες ήταν αυξημένη κατά 60-168% και στις γυναίκες κατά 71-175%.
Στις ηλικίες 65 έως 74 ετών, λ.χ., η θνησιμότητα των εργένηδων ανδρών ήταν 1.792 ανά 100.000 πληθυσμού τον χρόνο έναντι μόλις 866 ανά 100.000 πληθυσμού μεταξύ των παντρεμένων.
Στις ίδιες ηλικίες, η θνησιμότητα των ανύπανδρων γυναικών ήταν 493 ανά 100.000 έναντι 247 ανά 100.000 για τις παντρεμένες.
Αντίστοιχα, στις ηλικίες 35-64 ετών η θνησιμότητα ήταν 26% για τους παντρεμένους άνδρες, 42% για τους διαζευγμένους και τους χήρους και 51% για όσους δεν είχαν παντρευτεί ποτέ.
Τα αντίστοιχα ποσοστά για τις γυναίκες ήταν 20% για τις παντρεμένες, 32% για τις χήρες και διαζευγμένες, και 43% για τις ανύπαντρες.
Οι θνησιμότητες ήταν ακόμα υψηλότερες για άνδρες και γυναίκες οι οποίοι ζούσαν ολομόναχοι, έναντι όσων συμβίωναν με τουλάχιστον ακόμα ένα άτομο.
Όπως γράφουν στην «Ευρωπαϊκή Επιθεώρηση Προληπτικής Καρδιολογίας» (EJPC) ο δρ Άινο Λαμιντάουστα και οι συνεργάτες του από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Turku, στην Φινλανδία, είναι πολλοί οι παράγοντες που μπορεί να εξηγούν τον αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος των εργένηδων.
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως τείνουν να υιοθετούν πιο ανθυγιεινές συνήθειες, να μην έχουν επαρκή υποστήριξη και οικονομικά να βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση απ’ ό,τι οι παντρεμένοι – και όλοι αυτοί οι παράγοντες τους εμποδίζουν να διατηρήσουν την υγεία τους.
Επιπλέον, οι παντρεμένοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να απευθύνονται πιο γρήγορα και πιο συχνά στους γιατρούς, καθώς και να λαμβάνουν νωρίτερα θεραπεία στο νοσοκομείο, αλλά και να λαμβάνουν με μεγαλύτερη συνέπεια την φαρμακευτική αγωγή τους.
Τα νέα ευρήματα επιβεβαιώνουν εκείνα προγενέστερων μελετών που έχουν δείξει ότι η εργένικη ζωή και η μοναχική διαβίωση αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών προβλημάτων και θανάτου εξαιτίας τους.
Ωστόσο, το νέο που προσφέρουν είναι η ενδελεχής αξιολόγηση της συσχέτισης στις γυναίκες, καθώς οι περισσότερες έως τώρα μελέτες είχαν εστιασθεί στους άντρες.
