Η τακτική χωρίς ακρότητες σωματική άσκηση, όπως το γρήγορο περπάτημα, μπορεί να αυξήσει έως 4,5 χρόνια το προσδόκιμο ζωής ενός ανθρώπου άνω των 40 ετών, ενώ θα κερδίσει σίγουρα παραπάνω χρόνια ζωής ακόμα κι είναι υπέρβαρος, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη αμερικανική επιστημονική έρευνα. Το όφελος της άσκησης φαίνεται να είναι ανεξάρτητο από βάρος, ηλικία, φύλο και την κατάσταση της υγείας (καρδιά, καρκίνος κ.α.) κάποιου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια επιδημιολογίας Ι-Μιν Λι της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και τον Στίβεν Μουρ του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «PLoS Medicine», βρήκαν ότι ακόμα και οι παχύσαρκοι που ασκούνται ήπια αλλά τακτικά, επί 150 λεπτά την εβδομάδα, ζουν κατά μέσο όρο 2,7 έως 3,4 χρόνια περισσότερα (ανάλογα με το πόσα παραπανίσια κιλά έχουν), σε σχέση με όσους είναι παχύσαρκοι αλλά δεν ασκούνται.
Όσοι είναι απλώς υπέρβαροι (όχι παχύσαρκοι) και ασκούνται επί 150 λεπτά εβδομαδιαίως, ζουν 3,9 χρόνια περισσότερα κατά μέσο όρο σε σχέση με τους υπέρβαρους που δεν ασκούνται. Οι άνθρωποι φυσιολογικού βάρους, που επίσης ασκούνται επί 150 λεπτά την εβδομάδα, ζουν περίπου 4,5 χρόνια παραπάνω σε σχέση με τα άτομα με φυσιολογικό βάρος που δεν ασκούνται, καθώς και 7,2 χρόνια περισσότερα σε σχέση με όσους είναι παχύσαρκοι και σωματικά αδρανείς.
Είναι η πρώτη μελέτη που υπολογίζει με τόση ακρίβεια τα χρόνια ζωής, τα οποία χάνονται λόγω σωματικής αδράνειας. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι (των υπέρβαρων συμπεριλαμβανομένων) ασκούνται 75 λεπτά μέσα στην εβδομάδα, ζουν κατά μέσο όρο 1,8 χρόνια περισσότερο. Όσοι ασκούνται επί 450 λεπτά εβδομαδιαίως (6,5 ώρες), αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής τους κατά 4,5 χρόνια.
Οι υπολογισμοί αυτοί προέκυψαν από την εξέταση στοιχείων για πάνω από 650.000 ενηλίκους, για μια περίοδο δέκα ετών, στη διάρκεια των οποίων συνέβησαν περίπου 82.000 θάνατοι.
Οι ειδικοί συστήνουν τακτική αερόβια σωματική άσκηση μέτριας έντασης επί δυόμιση ώρες (150 λεπτά) ή 1,25 ώρες (75 λεπτά) μεγάλης έντασης κάθε εβδομάδα. Ως μέτριας έντασης ασκήσεις θεωρούνται αυτές στη διάρκεια των οποίων ένας άνθρωπος μπορεί να μιλάει, αλλά όχι να τραγουδάει. Ως μεγάλης έντασης ασκήσεις θεωρούνται εκείνες στη διάρκεια των οποίων ο άνθρωπος μπορεί να πει λίγες μόνο λέξεις, χωρίς να σταματήσει για να πάρει ανάσα.
Οι έως τώρα έρευνες δείχνουν ότι όσο περισσότερο χρόνο διαρκεί η σωματική δραστηριότητα (χωρίς υπερβολές), τόσο μεγαλύτερο είναι το όφελος για το προσδόκιμο ζωής. Αναλογικά, το όφελος φαίνεται ακόμα μεγαλύτερο για τους καρδιοπαθείς και τους καρκινοπαθείς, σε σχέση με όσους δεν έχουν τέτοιες χρόνιες παθήσεις. Η παχυσαρκία σχετίζεται με την μείωση του προσδόκιμου ζωής, αλλά η σωματική άσκηση αντισταθμίζει σε ένα βαθμό (αν και όχι πλήρως) αυτό τον αρνητικό παράγοντα.
Η σωματική άσκηση έχει πολλαπλά οφέλη, καθώς διατηρεί σε φυσιολογικά επίπεδα το βάρος, συντηρεί υγιή τα οστά, τους μυς και τις αρθρώσεις, προάγει την ψυχική ευεξία και γενικά μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων νόσων, μεταξύ των οποίων ορισμένων μορφών καρκίνου.
