Οι γυναίκες που διαλέγουν τη σιωπή στους συζυγικούς καυγάδες οδηγούνται νωρίτερα στο θάνατο σύμφωνα με τα…στοιχεία νέας μελέτης. Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας δρ. Ελέιν Ικερ (Elaine Eaker) «είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε ότι κάτι τόσο δραματικό εξηγεί το θάνατο από ανακοπή καρδιάς χωρίς προηγούμενα ιατρικά συμπτώματα».
Η εν λόγω μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι γυναίκες που σιώπησαν και κράτησαν μέσα τους την οργή κατά τη διάρκεια καυγάδων στο γάμο είχαν πέσει θύματα πρόωρου θανάτου σε τετραπλάσιο ποσοστό, από τις γυναίκες εκείνες που εξέφρασαν τα αισθήματά τους κατά τη διάρκεια συζυγικών καυγάδων.
Την ίδια στιγμή σύμφωνα με την έρευνα της δρ. Ικερ, οι άντρες που σιώπησαν σε συζυγικές αντιπαραθέσεις δεν είχαν κανένα βλαπτικό αποτέλεσμα στη υγεία τους όπως οι γυναίκες.
Η μελέτη υπό τον τίτλο « Καθεστώς Γάμου, Ενταση στο Γάμο και Κίνδυνος Στεφανιαίας Θρόμβωσης και Ξαφνικού Θανάτου» δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Psychomatic Medicine και βασίσθηκε σε στοιχεία της Καρδιολογικής μελέτης του Framingham. Η καρδιολογική μελέτη του Framingham γίνεται στην εν λόγω πόλη της Μασαχουσέτης και περιλαμβάνει 5000 άνδρες και γυναίκες σε μια μεγάλη χρονική περίοδο. Η μελέτη επικεντρώνεται στην ανάλυση του πώς η δίαιτα και η γυμναστική επηρεάζουν τη λειτουργία της καρδιάς.
Στη μελέτη της δρ. Ικερ εξετάσθηκαν τόσο η ποιότητα της «ατμόσφαιρας» του γάμου όσο και η συχνότητα και ένταση των συγκρούσεων ανάμεσα στα ζευγάρια. Περαιτέρω, η μελέτη ζήτησε από τους συμμετέχοντες να απαντήσουν στο ερώτημα ποια στρατηγική χρησιμοποιούσαν στη διάρκεια των καυγάδων.
Η δρ Ικερ είπε ότι η πρακτική της σιωπής στη διάρκεια των καυγάδων ήταν αυτή που προκαλούσε στις γυναίκες τα μεγαλύτερα προβλήματα υγείας συνυπολογιζομένων του κοινωνικοοικονομικού υπόβαθρου, του επιπέδου της χοληστερίνης και της παχυσαρκίας.
Η πιο κοινή ασθένεια των γυναικών που κατάπιναν το θυμό τους στο γάμο ήταν ο καρκίνος και οι καρδιολογικές παθήσεις.
Τα ζευγάρια θα πρέπει να προσπαθούν να προωθούν την επικοινωνία μεταξύ τους και να αποφεύγουν τη σιωπή και την εσωτερική στεναχώρια, προτείνει η δρ Ικερ.
