Στις 26/6/2016 και στις 3/7/2016, είχαμε γράψει δύο εκτενή αφιερώματα στο protothema.gr για ηθοποιούς που γεννήθηκαν από το 1940 ως το 1950 και έφυγαν νωρίς, πρόωρα και γενικότερα σε ηλικία που είχαν πολλά ακόμα να προσφέρουν. Στο τέλος του Β’ Μέρους, είχαμε αναφέρει ότι θα ολοκληρώσουμε σύντομα με ένα τρίτο αφιέρωμα το “κεφάλαιο” αυτό.
Τηρώντας την υπόσχεση μας, παρουσιάζουμε σήμερα το τρίτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος.
Νίκος Αναγνωστάκης
Ο Νίκος Αναγνωστάκης, γεννήθηκε στο Τριφύλλι Γιαννιτσών το 1940. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Μιχαηλίδη – Αρώνη. Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο, έγινε το 1962. Την περίοδο 1964-65 συμμετείχε στον εταιρικό θίασο του Σ.Ε.Η. “Ηνωμένοι Καλλιτέχναι” και την περίοδο 1968-69, στον θίασο Γιούλη – Πάντζα – Βογιατζή στο έργο του Δ.Ψαθά ”Προίκα μου Αγαπημένη”. Από το 1959, ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη σε πολλές ταινίες, ενώ αργότερα, υπήρξε διευθυντής παραγωγής σε τηλεοπτικές σειρές (“Η Κυρία Ντορεμί” κ.ά.). Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1983.
Κατερίνα Γώγου
Ξεχωριστή μορφή ανάμεσα στους ηθοποιούς που έφυγαν νωρίς είναι η Κατερίνα Γώγου. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Μουζενίδη και τις Σχολές Χορού Πράτσικα, Ζουρούδη και Βαρούτη. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1961 με τον θίασο του μεγάλου Ν. Ηλιόπουλου, στο έργο των Ευαγγελίδη – Μαρή “Ο Κύριος Πέντε τοις Εκατό”. Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε στο σανίδι, μεταξύ άλλων, με τους Ρ. Βλαχοπούλου, Γ. Κωνσταντίνου, Γ. Βογιατζή, Α. Αλεξανδράκη, Α. Φιλιππίδη, Τ. Μηλιάδη, Α. Βουγιουκλάκη, Δ. Παπαμιχαήλ, Ε. Λαμπέτη κ.ά. Πολύ σημαντική, ήταν η παρουσία της στον κινηματογράφο, όπου εμφανίστηκε σε 50 περίπου ταινίες. ”Νόμος 4000”, ”Το Ξύλο Βγήκε απ’ τον Παράδεισο”, ”Η Γυνή να Φοβείται τον Άνδρα”, ”Τι Έκανες στον Πόλεμο Θανάση”, ”Βαρύ Πεπόνι”, ”Παραγγελιά”, ”Όστρια” κ.ά. Μάλιστα για τις ερμηνείες της στο ”Βαρύ Πεπόνι” και την ”Όστρια”, τιμήθηκε με Βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου και Β’ Γυναικείου Ρόλου αντίστοιχα, ενώ στην ”Όστρια”, συνυπέγραφε το σενάριο με τον Α. Θωμόπουλο.
Από το 1978, ασχολήθηκε, σχεδόν αποκλειστικά, με την ποίηση. Έγραφε ποιήματα που ήταν γεμάτα από οργή και επαναστατικότητα. Ποιητικές συλλογές της: ”Τρία Κλικ Αριστερά”, που πούλησε χιλιάδες αντίτυπα σε Ελλάδα και εξωτερικό, ”Ιδιώνυμο”, ”Το Ξύλινο Παλτό”, ”Απόντες”, ”Ο Μήνας των Παγωμένων Σταφυλιών”, ”Νόστος”, ”Με Λένε Οδυσσέα”. Κυκλοφόρησε κι ένα δίσκο με απαγγελίες ποιημάτων της από την ίδια, με τίτλο ”Στο Δρόμο”.
Τα ψυχολογικά και οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε, ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας της και τα υπαρξιακά της αδιέξοδα, την οδήγησαν στην αυτοκτονία στις 3 Οκτωβρίου 1993.
Από τον γάμο της με τον σκηνοθέτη Παύλο Τάσιο (1942-2011), απέκτησε μια κόρη, τη Μυρτώ, που έφυγε κι αυτή πρόωρα από κοντά μας τον Σεπτέμβριο του 2015.
Κώστας Στυλιάρης
Ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση στη διάρκεια της δικτατορίας και οργανώθηκε στο Π.Α.Κ. Έφυγε πρόωρα απ’ τη ζωή το 1975. Σύζυγός του ήταν η δημοφιλής ηθοποιός Νένα Μεντή.
Παναγιώτης Πατσουράκος
Ο Παναγιώτης Πατσουράκος γεννήθηκε το 1947 στη Χαλκιδική. Πρωτοεμφανίστηκε με το Κ.Θ.Β.Ε. το 1968. Υπήρξε μόνιμο στέλεχος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, από το 1970 έως το 1988, οπότε διέκοψε την επαγγελματική του δραστηριότητα. Πέθανε το 1991.
Μανώλης Πουλιάσης
Γιώργος Σταμάτης
Τέλος, ο Γιώργος Σταμάτης γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Γρηγόρη Βαφιά. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο στη διάρκεια των σπουδών του (1966), με τον θίασο “Ενωμένοι Καλλιτέχνες”, ενώ το 1969, έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση, δίπλα στους Ν. Ρίζο, Κ. Βουτσά και Μ. Κοντού. Για 20 και πλέον χρόνια, εργάστηκε στο θέατρο πλάι σε μεγάλα ονόματα. Τελευταία του εμφάνιση ήταν στην Παιδική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, τη σεζόν 1991-1992, στη διασκευή του έργου του Σο, “Ο Ανδροκλής και το Λιοντάρι”. Ο Γιώργος Σταμάτης έφυγε από κοντά μας το 1992.
protothema.gr
