Μάιος του 1964. Με το υπερωκεάνιο “Πατρίς” της εταιρίας Χανδρή αποβιβάζονται σε μια αποβάθρα του λιμανιού της Μελβούρνης εκατοντάδες Έλληνες μετανάστες. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Με μοναδικά εφόδια μια βαλίτσα με τα απαραίτητα και πολλά όνειρα.
Ανάμεσά τους και ένα πεντάχρονο αγοράκι. Για εκείνο το υπερατλαντικό ταξίδι των 30 ημερών δε θυμάται και πολλά πράγματα. Θυμάται μόνο πως έφτασε νύχτα στη Μελβούρνη και εντυπωσιάστηκε από τα πολλά λαμπερά αστέρια στον ουρανό. Προφανώς έλαμπε και το δικό του τυχερό άστρο.
Το αγοράκι αυτό είναι σήμερα ο πρώτος, γεννημένος στην Ελλάδα, υπουργός του Φιλελεύθερου κόμματος της Βικτώριας, τη δεύτερη πολυπληθέστερη πολιτεία της Αυστραλίας. Πρόκειται για το Νίκο Κότσιρα, εκπαιδευτικό στο επάγγελμα, που γεννήθηκε στο χωριό Χανδρινού, κοντά στην Πύλο το 1959.
Στην Αυστραλία ο Νίκος Κότσιρας, μικρό παιδάκι, βρέθηκε μαζί με την οικογένειά του. Δύσκολα τα πρώτα χρόνια. Αγώνας για επιβίωση. Σπούδασε εκπαιδευτικός, έγινε διευθυντής σχολείου, αλλά τον κέρδισε η πολιτική.
Υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως σύμβουλός του πρώην πρωθυπουργού της Βικτώριας και γνωστού φιλέλληνα, Τζεφ Κένετ, αλλά και του υπουργού του, Φιλ Χάνιγουντ και το 1999 εξελέγη μέλος του πολιτειακού κοινοβουλίου.
Κέρδισε την έδρα του Μπουλίν, την οποία κατέχει έως σήμερα. Όλα αυτά τα χρόνια ήταν στην αντιπολίτευση, έως το Σάββατο 27 Νοεμβρίου, που η παράταξή του, ο Συνασπισμός Φιλελευθέρων-Εθνικών κέρδισε τις εκλογές. Και ο Νίκος Κότσιρας διατήρησε την έδρα του με ένα ποσοστό 64%!
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Στη νέα κυβέρνηση, της οποίας ηγείται ο Τεντ Μπέϊλιου, ο Νίκος Κότσιρας, ανέλαβε υπουργός Πολυπολιτιστικών Υποθέσεων. Τι υπουργείο είναι αυτό; Ο ίδιος ο κ. Κότσιρας μας εξηγεί: ” Για μας, πολυπολιτισμός σημαίνει να αναγνωρίζουμε πως όλοι μας προερχόμαστε από διαφορετικό εθνικό, πολιτιστικό ή θρησκευτικό περιβάλλον. Να είμαστε υπερήφανοι για την καταγωγή μας, στην περίπτωσή μας για την ελληνική καταγωγή μας, αλλά και αφοσιωμένοι στο αυστραλιανό έθνος”.
Και όσον αφορά τον πολυπολιτισμό, όπως εξηγεί ο κ. Κότσιρας, η πολιτεία δεν περιορίζεται μόνο στα ευχολόγια αλλά κάνει και έργο, καθώς “χρηματοδοτούνται οι μεταναστευτικοί φορείς για το πολιτιστικό και κοινωνικό έργο που επιτελούν, δίνονται χρήματα για υπηρεσίες διερμηνέων και μεταφραστών και γενικά γίνεται ότι είναι δυνατόν για να χαίρουν ίσης αντιμετώπισης και δικαιωμάτων όλοι οι πολίτες, απ’ όπου και αν προέρχονται”.
Μερικά ενδεικτικά παραδείγματα που αφορούν τους ομογενείς:
Ο κ. Κότσιρας δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνηση Μπέιλιου θα διαθέσει δυο εκατομμύρια δολάρια για την ανέγερση του Πολιτιστικού Κέντρου της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, στο κέντρο της πόλης.
Επίσης, θα δοθούν περίπου δέκα εκατομμύρια δολάρια, υπό μορφή επιδότησης, για τους μαθητές που μαθαίνουν ελληνικά (και άλλες γλώσσες) σε Σαββατιανά και απογευματινά σχολεία.
Η κυβέρνησή του θα διαθέσει ένα εκατομμύριο δολάρια για την ανάπλαση της ελληνικής γειτονιάς του “ελληνοκρατούμενου” Όκλι, του πεζόδρομου Eaton Mall Επιπλέον θα δοθούν 100.000 δολάρια μετά την ολοκλήρωση των έργων, για τη διεξαγωγή Ελληνικού Φεστιβάλ.
Ο κ. Κότσιρας είπε, ακόμα, ότι θα δοθούν 100.000 δολάρια στην Κυπριακή Κοινότητα Μελβούρνης για να εορτάσει τα 80 χρόνια της.
Από το 1992 που ασχολήθηκε με την πολιτική (ως σύμβουλος του Τζεφ Κένετ, αρχικά, αλλά ως βουλευτής και ως σκιώδης υπουργός στη συνέχεια) ο κ. Κότσιρας έχει προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες στην ομογένεια και την Ελλάδα.
Την Ελλάδα την κουβαλά πάντα μέσα στην καρδιά του
“Για πρώτη φορά”, μας λέει, “επέστρεψα στην Ελλάδα το 1974, δέκα χρόνια μετά τη μετανάστευσή μας. Ήμουν 15χρονο αγόρι τότε. Πήγα στο χωριό μου, στου Χανδρινού. Το πατρικό μας σπίτι δεν υπήρχε. Έσκυψε και φίλησα το έδαφος. Το ελληνικό έδαφος και έκλαψα”.
Μας τα λέει αυτά και βουρκώνει πάλι. “Από το 1992 και μετά προσπαθώ να πηγαίνω, τουλάχιστον, μια φορά το χρόνο στην Ελλάδα, αν και τώρα που ανέλαβα υπουργός ίσως δυσκολέψουν τα πράγματα” μας λέει.
Μετά την ενασχόλησή του με την πολιτική γνώρισε και πολλούς Έλληνες πολιτικούς, από όλες τις παρατάξεις, και με πολλούς έγινε φίλος.
Ο ίδιος παρακολουθεί από πολύ κοντά τις εξελίξεις στην Ελλάδα και ιδιαίτερα την οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα, αλλά δεν θέλει να εκφράσει άποψη για το πώς μπορεί να ξεπεραστεί.
“Αυτό, νομίζω, είναι ένα θέμα που το ξέρουν καλύτερα οι Έλληνες και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους. Δεν είναι σωστό να τους δώσω συμβουλές από το εξωτερικό και εκ του ασφαλούς. Εγώ, εύχομαι σύντομα να ξεπεραστεί η κρίση και να βρει η Ελλάδα τον δρόμο της. Το μόνο που θέλω να πω είναι πως όταν η πατρίδα περνά δοκιμασία, τα κόμματα πρέπει να βάζουν το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό”.
