Την Κυριακή 3 Ιουλίου ο Ζώης Μπάλλας αισθάνθηκε ότι δικαιωνόταν για την απόλυτη πειθαρχία που είχε τους προηγούμενους μήνες, για όλα όσα είχε στερηθεί, προκειμένου να πετύχει τον στόχο του και να αποκτήσει ένα καλογυμνασμένο κορμί ώστε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στους παγκόσμιους αγώνες Fitness (IBFA – Mr Universe) που έγιναν κοντά στη Νάπολι της Ιταλίας, το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου.
«Σε αυτό τον διαγωνισμό πρέπει οι αθλητές να συνδυάζουν την εξωτερική εμφάνιση -γι’ αυτό και είχαμε εμφανίσεις και με ρούχα-, αλλά και το πολύ καλά γραμμωμένο σώμα», μου εξηγεί. «Φέτος συμμετείχαν αρκετοί αθλητές από πολλές χώρες και φαινόταν από την αρχή πως η Ελλάδα θα ήταν ανάμεσα στα φαβορί. Το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό, το περίμενα ότι θα πήγαινα καλά, αλλά η πρώτη θέση ήταν τελικά ένα πολύ μεγάλο δώρο για μένα και τη μετέπειτα πορεία μου. Το παράδοξο είναι ότι τον προηγούμενο μήνα στους αντίστοιχους πανελλήνιους αγώνες είχα κερδίσει την τέταρτη θέση, αν και πίστευα πως άξιζα την πρωτιά. Τότε ήμουν οριακά στο να τα παρατήσω, είχα εκνευριστεί πάρα πολύ, αλλά, ευτυχώς, κάτι με κράτησε για να δώσω άλλη μία ευκαιρία στον εαυτό μου. Τελικά, οι διεθνείς κριτές, αξιοκρατικά, με δικαίωσαν και ουσιαστικά επιβράβευσαν το πείσμα μου και τις σκληρές προσπάθειες που έκανα το προηγούμενο διάστημα, προκειμένου να καταφέρω να εκπροσωπήσω επάξια τη χώρα μου σε τόσο υψηλού επιπέδου αγώνες. Σκέψου πως ήμουνα ο μόνος που δεν είχα δικό μου προπονητή στην Ιταλία ή κάποια ομάδα ειδικών να με συνοδεύει, ενώ ακόμη και τη διατροφή μου την οργάνωνα μόνος μου».
Το πάθος του Ζώη Μπάλλα με τον αθλητισμό ξεκίνησε όσο ήταν ακόμη μικρό παιδί στις Σπέτσες, όπου μεγάλωσε μέχρι την εφηβεία του, παίζοντας τότε στις αλάνες, κοντά στη θάλασσα και στα γήπεδα ποδόσφαιρο και καλαθοσφαίριση με τους φίλους του. Ωστόσο, από τα 14 του άρχισε ουσιαστικά η επαγγελματική του ενασχόληση με το μπάσκετ, αρχικά από τον Α.Ο. Κρανιδίου, στη συνέχεια στον Πανιώνιο, στον Ικαρο Νέας Σμύρνης, στον Μύλωνα, στην ΑΕΚ, στον Δούκα, στον Κρόνο Αγίου Δημητρίου, περνώντας στο μεταξύ από την Εθνική Παίδων στην Εθνική Εφήβων και φυσικά την Α1. «Τότε δεν ασχολιόμουν με το fitness, ήθελα μόνο να είμαι καλός αθλητής. Η εμπειρία μου, ωστόσο, από το μπάσκετ, μέχρι τα 24 που σταμάτησα λόγω ενός πολύ σοβαρού τραυματισμού, ήταν γλυκόπικρη. Ημουν πάντα βασικός παίκτης, δούλευα πολύ σκληρά, ήθελα πάντοτε να ξεχωρίζω έχοντας μια τάση στην υπερβολή, στο over training. Ωστόσο, λόγω δυσκολιών στις πληρωμές από τις ομάδες, έπρεπε κάθε καλοκαίρι να δουλεύω παράλληλα στην υποδοχή μεγάλων clubs, όπως το “Villa”, το “Balux” ή το “Guzel”, για να καταφέρνω να επιβιώνω, αφού οι περισσότερες ομάδες, λόγω της κρίσης, αδυνατούσαν να είναι συνεπείς στις οικονομικές τους υποχρεώσεις απέναντι στους παίκτες τους. Κάποια στιγμή, είχα φτάσει να μου χρωστάνε τρεις ομάδες ταυτόχρονα – είχα απελπιστεί! Η ενασχόλησή μου με αυτό που είχα σπουδάσει ήταν πλέον μονόδρομος για μένα».
Ο Ζώης είναι πτυχιούχος ΤΕΦΑΑ, ενώ παράλληλα πήρε και δίπλωμα στο personal training ώστε να μπορεί να έχει περισσότερες ευκαιρίες επαγγελματικής απασχόλησης. «Ποτέ δεν θέλησα να κάνω bodybuilding γιατί θεωρώ ότι σου χαλάει τη συμμετρία στο σώμα – για κάποιους μάλιστα όλο αυτό γίνεται και αντιαισθητικό. Γι’ αυτό προτίμησα το fitness που συνδυάζει το μόντελινγκ με τη γυμναστική και ένα καλλίγραμμο κορμί, χωρίς το αποτέλεσμα να γίνεται υπερβολικό».
Στην καθημερινότητά του ο Ζώης δεν πίνει αλκοόλ, δεν καπνίζει, σπάνια βγαίνει για διασκέδαση -εκτός από τις μέρες που είναι σε καλοκαιρινές διακοπές στις Σπέτσες-, κοιμάται σε προκαθορισμένες ώρες, δεν τρώει γλυκά και παίρνει πολύ συγκεκριμένα γεύματα, ανάλογα με τους αγωνιστικούς στόχους που θέτει κάθε φορά. «Αφότου σταμάτησα το μπάσκετ, ξεκίνησα να κάνω μόντελινγκ για κάποια περίοδο, ενώ συνεργάστηκα με τους περισσότερους Ελληνες σχεδιαστές. Ηταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία για μένα, αλλά ο δικός μου στόχος ήταν πάντα ο αθλητισμός. Στο μόντελινγκ συνάντησα πολύ σωστούς ανθρώπους, αλλά και “περίεργους”, έζησα καλές εμπειρίες, αλλά και δύσκολες. Πήρα τίτλο στο Manhunt το 2012, το όνομά μου είχε ξεκινήσει να ακούγεται, αλλά επειδή γενικά είμαι πολύ χαμηλών τόνων αισθάνθηκα, έπειτα από δύο χρόνια, ότι δεν μου ταίριαζε αυτό το περιβάλλον. Τότε αφοσιώθηκα απόλυτα στο αγωνιστικό fitness».
Η ενασχόλησή του με το fitness τον βοηθάει πολύ στη δουλειά του, αφού προπονεί πολύ κόσμο -και personal και σε γυμναστήρια-, είναι διατροφικός σύμβουλος, ετοιμάζει ειδικά προγράμματα σε αθλητές, ενώ στόχος του στο μέλλον είναι να εδραιωθεί ακόμη περισσότερο στον χώρο της ομαδικής και ατομικής εκγύμνασης. «Δεν μου λέει κάτι το να με ονομάζουν τώρα “το ωραιότερο σώμα της Ελλάδας”, λόγω του τίτλου που κέρδισα, γιατί το θέμα είναι πώς θα καταφέρεις να το εκμεταλλευτείς όλο αυτό επαγγελματικά και να το εξελίξεις. Ποτέ, άλλωστε, δεν ήμουν ματαιόδοξος, ποτέ δεν ήμουν ψώνιο και δεν έχω τόση αυτοπεποίθηση όση ίσως θα φανταζόταν κάποιος πως διαθέτω. Ισα-ίσα που είμαι ιδιαίτερα ντροπαλός. Σκέψου πως η τωρινή μου σύντροφος έκανε εκείνη το πρώτο βήμα για να μιλήσουμε, γιατί εγώ αισθανόμουν αμήχανα», μου αναφέρει γελώντας.
Στην καθημερινότητά του ο Ζώης δεν πίνει αλκοόλ, δεν καπνίζει, σπάνια βγαίνει για διασκέδαση, κοιμάται σε προκαθορισμένες ώρες, αποφεύγει τα γλυκά και παίρνει συγκεκριμένα γεύματα
«Πολλές γυναίκες και αρκετοί άνδρες με κοιτάνε περίεργα στον δρόμο, οι περισσότεροι μου εκδηλώνουν τον θαυμασμό τους με διάφορους τρόπους -άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο ευγενικά-, οι πιο πολλοί όμως δεν καταλαβαίνουν τι θυσίες απαιτούνται για να έχεις αυτό το σώμα – και δεν μιλάω για φαρμακευτική υποστήριξη, γιατί όλο αυτό έχει παρεξηγηθεί πολύ στις μέρες μας. Σκέψου πως δύο μέρες πριν από τους αγώνες δεν πίνω καν νερό, ενώ μπορεί να χρειαστεί να πάρω γύρω στις 7.000 θερμίδες μόνο σε μία μέρα, έχοντας ύψος 2,03 και βάρος 107 κιλά, προκειμένου να είμαι αγωνιστικά έτοιμος. Ολο αυτό ακούγεται εξωπραγματικό. Ευτυχώς, εδώ και έναν χρόνο, έχω ισορροπημένη προσωπική ζωή, η σύντροφός μου με στηρίζει πάρα πολύ στις προσπάθειές μου και της οφείλω μεγάλο μέρος της καλής μου ψυχολογίας», μου λέει. «Ο αγώνας για το ωραίο σώμα, το συμμετρικό και όχι υπερβολικό, το γραμμωμένο και όχι ογκώδες, δεν τελειώνει ποτέ. Πάντα πρέπει να αποδεικνύεις ότι είσαι ο καλύτερος», καταλήγει.
«Στο μόντελινγκ συνάντησα πολύ σωστούς ανθρώπους, αλλά και “περίεργους”, έζησα καλές εμπειρίες, αλλά και δύσκολες»
Δεξιά από συμμετοχή του σε διαφημιστική καμπάνια
protothema.gr
