Ο Γιάννης Σπαλιάρας έχει ένα φυσικό χάρισμα που όλοι του το αναγνωρίζουν: την εξωτερική εμφάνιση. Πέρα, όμως, από την ομορφιά, ο Γιάννης διαθέτει και άλλα χαρίσματα. Είναι έξυπνος, δραστήριος, έχει υψηλή ενσυναίσθηση, επιχειρηματικό μυαλό και αγαπάει τους φίλους του. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που καταφέρνει να κάνει ταυτόχρονα πολλές δουλειές μαζί και μάλιστα να διακρίνεται σε αυτές. Η μέρα για τον ίδιο θα έπρεπε να έχει περισσότερες από 24 ώρες για να κάνει όλα όσα σκέφτεται η αεικίνητη φυσιογνωμία του.
Βρέθηκα με τον Γιάννη στο Hashtag της Ηλιούπολης, ένα νέο και πολύ ωραίο μαγαζί στο οποίο ο ίδιος έχει μερίδιο, και μιλήσαμε για τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, τα ταξίδια στο εξωτερικό, την τηλεόραση, τα επαγγελματικά του σχέδια, τον έρωτα, και φυσικά για την Αθήνα, στην οποία μεγάλωσε και εδραιώθηκε.
«Αυτή την περίοδο βρίσκομαι στο κανάλι Ε, στη μεσημεριανή εκπομπή της Χριστίνας Λαμπίρη, που είναι κάτι καινούργιο για εμένα. Μου αρέσει πολύ και το απολαμβάνω, διότι ήθελα πολύ να συμμετέχω σε μία τηλεοπτική εκπομπή. Οι συνθήκες είναι πολύ καλές και η Χριστίνα είναι δίκαιη, εργατική και σωστή επαγγελματίας, αφήνοντας όλους μας να έχουμε χρόνο και χώρο μέσα στην εκπομπή. Μας αντιμετωπίζει όλους επί ίσοις όροις. Πιστεύω ότι θα αποδειχθεί μεγάλο σχολείο για εμένα η συμμετοχή μου σ’ αυτή την εκπομπή», λέει ο ίδιος. Όσον αφορά τις τηλεοπτικές άδειες, ο Γιάννης δηλώνει «στεναχωρημένος, επειδή στη χώρα μας έχουμε μεγάλη ανεργία, και είναι άσχημο να βρεθούν πολλοί άνθρωποι στον δρόμο, χωρίς δουλειά. Όσον αφορά τώρα την προσπάθεια της κυβέρνησης να πατάξει τη διαπλοκή, καλά κάνει, απλώς θα έπρεπε να βρει έναν άλλο τρόπο να διαχειριστεί την κατάσταση, χωρίς να βρεθούν επί ξύλου κρεμάμενοι τόσοι αθώοι άνθρωποι». Εκτός όμως από την τηλεοπτική του δραστηριοποίηση, ο Γιάννης τα περασμένα Χριστούγεννα κυκλοφόρησε το δικό του άρωμα, και σκοπεύει να κάνει κάποιες παρουσιάσεις στα καταστήματα Rouge (όπου πωλείται) σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.
Στη συνέχεια, η κουβέντα πήγε στο μόντελινγκ και στα πρώτα χρόνια δραστηριοποίησης του Γιάννη. «Τις πρώτες προτάσεις για μόντελινγκ της δέχτηκα σε ηλικία μόλις 16 χρονών, και άρχισα να ασχολούμαι επαγγελματικά με τον χώρο στα 18 μου», μου αποκαλύπτει ο ίδιος. «Στην αρχή που δεν γνώριζα το επάγγελμα ήμουν λίγο φοβισμένος. Έπειτα όμως, συνειδητοποίησα ότι πρόκειται απλώς για μία δουλειά, όπου υπάρχουν πρακτορεία, μάνατζερ και τα συναφή. Μπήκα λοιπόν σε ένα πρακτορείο απ’ το οποίο είχα πρόταση και ξεκίνησα. Την περίοδο εκείνη ήμουν αθλητής και αποφάσισα να το κάνω part time. Και ευτυχώς πήγε πολύ καλά. Σύντομα κέρδισα διαγωνισμούς, έκλεισα μεγάλες καμπάνιες και τηλεοπτικές διαφημίσεις, και σε διάστημα έξι μηνών ξεκίνησα να ταξιδεύω στο εξωτερικό. Η πρώτη διαφήμιση στην οποία συμμετείχα ήταν για μία μπίρα. Τότε έλαβα και το πρώτο μεγάλο χρηματικό ποσό, και άρχισα να βλέπω τη δουλειά με μεγαλύτερη σοβαρότητα».
Μιλώντας μου για τα διάφορα που βίωσε στα επαγγελματικά ταξίδια του στο εξωτερικό, ο Γιάννης Σπαλιάρας μου διηγείται ένα περιστατικό που δείχνει πόσο δύσκολο πράγμα είναι να ανταπεξέλθει κανείς στις απαιτήσεις των μεγάλων σχεδιαστών και μου μίλησε για την απόρριψη. «Θυμάμαι που πηγαίναμε στα κάστινγκ για τα fashion shows στο Μιλάνο και εκεί υπήρχαν ατελείωτες ουρές από μοντέλα που ήθελαν να κλείσουν τη δουλειά. Μια φορά, σε ένα κάστινγκ για τον Αρμάνι, περιμέναμε μία ολόκληρη ημέρα σχεδόν, και όταν έφτασε η σειρά μας, ο σεκιούριτι μας είπε ότι ο κ. Αρμάνι είναι αρκετά κουρασμένος και τους υπόλοιπους θα τους δει αύριο».
Και κάπου εκεί, ανακάλεσε στη μνήμη του μία στιγμή που τον στεναχώρησε. «Μια φορά που στεναχωρήθηκα πολύ ήταν όταν βρισκόμουν στο show του Rocco Barocco, και επί δύο ώρες ψάχναμε να βρούμε ένα ρούχο που να μου κάνει, για να κλείσουμε για το show γιατί με ήθελαν πολύ, αλλά στο τέλος δεν μπόρεσαν να μου βρουν. Τότε ήμουν 20 χρονών, και είχα βουρκώσει σχεδόν φεύγοντας από εκεί. Την επόμενη μέρα ωστόσο, έκλεισα μια μεγάλη καμπάνια για γυαλιά, και πήρα τα πάνω μου», μου αποκαλύπτει ο ίδιος. «Ακόμη και ένα top model δεν μπορεί να κλείσει όλες τις δουλειές. Για να αντέξεις μάλιστα σ’ αυτό τον χώρο, πρέπει να δέχεσαι την απόρριψη και να μη την αφήνεις να σε επηρεάζει. Τα μοντέλα έχουν ημερομηνία λήξης, απλώς στους άντρες έχει μεγαλύτερη διάρκεια. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από το πόσο προσέχει κανείς τον εαυτό του. Εγώ προτιμώ τροφές πλούσιες σε θρεπτική αξία, γιατί στην Ελλάδα έχουμε την τάση να μπερδεύουμε τη διατροφή με τη δίαιτα, που είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα, και τρώω μεγάλες ποσότητες, ενώ καθημερινά γυμνάζομαι μία ώρα. Αν δεν κάνεις μεγάλα διαλείμματα, δεν πιάνεις την κουβέντα και άλλα τέτοια, μια ώρα είναι αρκετή».
Πηγαίνοντας τη συζήτηση στην Αθήνα, ρωτάω τον Γιάννη αν θα άλλαζε κάτι στην εδώ πραγματικότητα. «Η κίνηση είναι το πρώτο πράγμα που θα ήθελα να αλλάξει στην πόλη μου», δηλώνει ο ίδιος. «Από την άλλη και το θέμα των σκουπιδιών είναι έντονο. Οι περισσότεροι δεν έχουν οικολογική συνείδηση, αν και οι νέες γενιές φαίνεται να είναι περισσότερο συνειδητοποιημένες από τις παλιότερες». Ο Γιάννης συχνάζει στα νότια προάστια, γιατί εκεί μένει κιόλας.
Σε έναν άντρα όμως που έχει πολλές κατακτήσεις, δεν μπορούσα να παραβλέψω την ενότητα «σχέσεις» σ’ αυτή τη συνέντευξη. «Δίνω δεύτερη ευκαιρία σε μία σχέση», λέει ο Γιάννης με σιγουριά. «Το ψέμα το συγχωρώ, εξαρτάται βέβαια το ψέμα, την αδιαφορία λιγότερο εύκολα, αλλά την απιστία ποτέ. Όταν είμαι σε μία σχέση δεν κοιτάω πουθενά αλλού, και είμαι απόλυτα πιστός, κάτι που θέλω και από την κοπέλα μου».
Ανάμεσα στα ακραία πράγματα που έχει δοκιμάσει, ο Γιάννης έχει κάνει και bungee jumping, που σύμφωνα με τον ίδιο σου προσφέρει «μία τρομερή έκρηξη αδρεναλίνης, που διαρκεί για ημέρες. Όταν τελείωσα το άλμα και πάτησα στεριά, έκανα περίπου ένα τέταρτο να συνέλθω». Αν είχε μια υπερφυσική δύναμη, αυτή θα ήταν να πετάει ψηλά, για να βλέπει όλο τον κόσμο από εκεί επάνω. Αν μπορούσε να αλλάξει κάτι στον κόσμο, αυτό θα ήταν η φτώχεια και η πείνα. Κάποια στιγμή θα ήθελε να κάνει οικογένεια και παιδιά, που αν και είναι ευθύνη, είναι κάτι πολύ όμορφο, και δεν θα δίσταζε να πάει να μείνει σε μία επαρχιακή πόλη, εφόσον βέβαια του το επέτρεπε η δουλειά του.
Με πολλά όνειρα, λοιπόν, και πολλή όρεξη, ο Γιάννης Σπαλιάρας συνεχίζει να αγωνίζεται, για να δώσει το δικό του χρώμα στο παιχνίδι που λέγεται «ζωή». Και η αλήθεια είναι ότι θα πρέπει να περιμένουμε πολλά πράγματα από αυτόν στο μέλλον…
protothema.gr
