Οι ηλικιωμένοι που δεν ακούν καλά, είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν προβλήματα μνήμης και νόησης σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που ακούνε μια χαρά, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που για πρώτη φορά συνδέει την απώλεια ακοής με την εμφάνιση άνοιας στην τρίτη ηλικία.
Κατά μέσο όρο, οι ηλικιωμένοι με προβλήματα ακοής εμφανίζουν σημαντική έκπτωση των νοητικών ικανοτήτων τους κατά περίπου τρία χρόνια νωρίτερα από όσους ακούνε φυσιολογικά. Ως απώλεια ακοής θεωρείται η αδυναμία να ακούσει κανείς ήχους κάτω από 25 ντεσιμπέλ.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ωτολόγο και επιδημιολόγο Φρανκ Λιν της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό του Αμερικανικού ιατρικού Συλλόγου “JAMA Internal Medicine”, μελέτησαν περίπου 2.000 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 75 έως 84 ετών για μια περίοδο έξι ετών, κάνοντας όλη αυτή την περίοδο μια σειρά από νοητικά τεστ.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όσα άτομα εμφάνιζαν προβλήματα ακοής, εκδήλωσαν μείωση των νοητικών λειτουργιών τους κατά μέσο όρο 30% έως 40% ταχύτερα σε σχέση με όσους ανθρώπους ίδιας ηλικίας είχαν φυσιολογική ακοή, ενώ ο κίνδυνος εμφάνισης άνοιας ήταν αυξημένος κατά 24% κατά μέσο όρο για όσους δεν άκουγαν καλά. Η μελέτη έδειξε ότι υπάρχει άμεση και ευθέως ανάλογη σχέση ανάμεσα στο βαθμό απώλειας της ακοής και στο βαθμό επιδείνωσης των νοητικών επιδόσεων.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η απώλεια της ακοής δεν πρέπει να θεωρείται ένα επουσιώδες συμβάν της γήρανσης, καθώς συνοδεύεται από ορισμένες σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγιή λειτουργία του εγκεφάλου», δήλωσε ο καθηγητής Λιν. Όπως είπε, είναι σημαντικό οι γιατροί να δίνουν έμφαση στο πόσο καλά ακούνε οι ασθενείς τους και να βγάζουν τα ανάλογα συμπεράσματα.
Μια αιτία για την έκπτωση των νοητικών ικανοτήτων σε όσους δεν ακούνε καλά, κατά τον Λιν, είναι το γεγονός ότι σταδιακά απομονώνονται κοινωνικά και η μοναξιά, όπως έχουν δείξει προηγούμενες έρευνες, αυξάνει τον κίνδυνο για άνοια. Επίσης, η μειωμένη ακοή μπορεί να υποχρεώνει τον εγκέφαλο των ηλικιωμένων να αφιερώνει μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς του για την επεξεργασία των ήχων, σε βάρος της μνήμης και της σκέψης. Δεν αποκλείεται, ακόμα, να υπάρχει κάποια κοινή νευρωνική βλάβη που προκαλεί την απώλεια τόσο της ακοής, όσο και των νοητικών ικανοτήτων.
Μια μελλοντική έρευνα από τους ίδιους ερευνητές θα μελετήσει κατά πόσο η χρήση ακουστικών βαρηκοϊας ή άλλων τρόπων βελτίωσης της ακοής καθυστερεί την εμφάνιση άνοιας στους ηλικιωμένους.
Εκτιμάται ότι περίπου τα δύο τρίτα των ανθρώπων άνω των 70 ετών εμφανίζουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό μειωμένη ακοή, ενώ μόνο ένα μικρό ποσοστό χρησιμοποιούν ακουστικά βαρηκοϊας. Από την άλλη, εκτιμάται ότι το πρόβλημα της άνοιας θα επιδεινώνεται συνεχώς στο μέλλον, όσο γηράσκει ο παγκόσμιος πληθυσμός, ιδίως στις ανεπτυγμένες χώρες.
