Επτά συνολικά κατηγορίες προτείνει για τον παιδεραστή Νίκο Σειραγάκη το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρεθύμνου, που διαβιβάστηκε στον Εισαγγελέα Εφετών Κρήτης μετά το τέλος της κύριας ανάκρισης για την πολύκροτη υπόθεση που αποκαλύφθηκε πριν από έντεκα περίπου μήνες, την 1η Δεκεμβρίου 2011.
Το βούλευμα του συμβουλίου Πλημμελειοδικών συμφωνεί απόλυτα με την πρόταση του Εισαγγελέα Ρεθύμνου και περιλαμβάνει τις κατηγορίες τόσο της κατάχρησης ανηλίκων σε ασέλγεια όσο και του πορνογραφικού υλικού, δηλαδή τις δύο διαφορετικές δικογραφίες που σχηματίστηκαν σε βάρος του 47χρονου Σειραγάκη.
Αυτό διαβιβάζεται στον Εισαγγελέα Εφετών Κρήτης, όπως προβλέπει η διαδικασία, ο οποίος είναι εκείνος που συντάσσει το τελικό βούλευμα, που θα παραπέμψει τον κατηγορούμενο σε δίκη, καθώς επίσης θα ορίσει το χρόνο και τον τόπο της ακροαματικής διαδικασίας.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρεθύμνου παραπέμπει τον κατηγορούμενο ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Περιφέρειας του Εφετείου Κρήτης, που θα οριστεί αρμοδίως από τον Εισαγγελέα Εφετών Κρήτης, πράγμα που σημαίνει ότι την τελική απόφαση για τον χώρο και το χρόνο της δίκης την έχει ο τελευταίος.
Στο πολυσέλιδο βούλευμα περιγράφονται με ακρίβεια όλες οι πράξεις για τις οποίες κατηγορείται ο Νίκος Σειραγάκης, ο οποίος από τις αρχές Δεκεμβρίου παραμένει έγκλειστος στις φυλακές Τρίπολης, και όλα όσα έχουν προκύψει σε βάρος του από τις καταθέσεις των θυμάτων, που επί μήνες προσέρχονταν ενώπιον της ανακρίτριας που χειρίστηκε με πολλή προσοχή, σοβαρότητα και σχολαστικότητα την υπόθεση και μίλησαν για τις δυσάρεστες εμπειρίες τους με τον προπονητή.
ΟΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ Οι πράξεις του 47χρονου εντοπίζονται στο χρονικό διάστημα από το 2006 μέχρι την 1η Δεκεμβρίου 2011, οπότε και ο προπονητής συνελήφθη επ’ αυτοφώρω στο σπίτι του μαζί με δύο ανήλικους. Λόγω της διαφορετικής ηλικίας των ανήλικων θυμάτων, οι κατηγορίες έχουν μικρές διαφοροποιήσεις, ενώ συνολικά στο βούλευμα προτείνονται κατηγορίες για ασέλγεια ή απόπειρα ασέλγειας του Σειραγάκη σε βάρος 53 ανηλίκων.
Αναλυτικά, οι προτεινόμενες κατηγορίες είναι:
1. της τετελεσμένης κατάχρησης σε ασέλγεια είκοσι πέντε (25) ανηλίκων που δεν συμπλήρωσαν τα 14 έτη, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, από γυμναστή-εκπαιδευτικό,
2. της τετελεσμένης κατάχρησης σε ασέλγεια επτά (7) ανηλίκων που συμπλήρωσαν τα 14 έτη, όχι όμως και τα 18, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, από γυμναστή-εκπαιδευτικό,
3. της αποπλάνησης δύο (2) παιδιών που δεν συμπλήρωσαν τα 12 έτη, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, κατ’ ορθή μεταβολή της κατηγορίας,
4. της τετελεσμένης και σε απόπειρα αποπλάνησης δεκατριών (13) παιδιών που συμπλήρωσαν τα 12 έτη, όχι όμως και τα 14, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, κατ’ ορθή μεταβολή της κατηγορίας,
5. της τετελεσμένης και σε απόπειρα αποπλάνησης τεσσάρων (4) παιδιών που συμπλήρωσαν τα 14 έτη όχι όμως και τα 15, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, κατ’ ορθή μεταβολή της κατηγορίας
6. της ασέλγειας παρά φύση δύο (2) προσώπων νεότερων των 17 ετών, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, κατ’ ορθή μεταβολή της κατηγορίας και
7. της κατοχής υλικού παιδικής πορνογραφίας δια ηλεκτρονικού υπολογιστή κατά συνήθεια.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών κρίνει ακόμα ότι πρέπει να διατηρηθεί η ισχύς των δύο ενταλμάτων κράτησης του κατηγορουμένου (το πρώτο για τις κατηγορίες της ασέλγειας και το δεύτερο για την δεύτερη δικογραφία της κατοχής πορνογραφικού υλικού) και προτείνει την παράταση της προσωρινής κράτησής του μετά τη συμπλήρωση του 12μηνου μέχρι και τη συμπλήρωση του ανώτατου ορίου προσωρινής κράτησης που ορίζει ο νόμος, δηλαδή τους 18 μήνες, καθώς κρίνεται αναγκαία λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της πράξης του παιδεραστή.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι «η παράταση της προσωρινής κράτησης του κατηγορουμένου κρίνεται απολύτως αναγκαία στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθόσον, από τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης του (τέλεση των πράξεων σε βάρος μεγάλου αριθμού – τουλάχιστον πενήντα – ανηλίκων, αρκετοί από τους οποίους δεν είχαν συμπληρώσει τα 12 ή τα 14 έτη, έλλειψη ηθικών φραγμών και περιφρόνηση προς την γενετήσια ελευθερία και αξιοπρέπεια των τρίτων, πλήρης αδιαφορία για τις επιπτώσεις των πράξεών του στην ψυχική υγεία των παθόντων), προκύπτει αφενός μεν ότι δεν αρκεί η επιβολή σε βάρος του περιοριστικών όρων για την εξασφάλιση των σκοπών του άρθρου 296 ΚΠΔ, αφετέρου, δε, ότι παρουσιάζει ροπή στην τέλεση αξιόποινων πράξεων, ότι είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, καθώς και ότι είναι πολύ πιθανό να διαπράξει στο μέλλον και νέα εγκλήματα, όμοια ή συναφή με το κακούργημα για το οποίο κατηγορείται, αν αφεθεί ελεύθερος».
