Στην εκπομπή «Ελένη» ήταν καλεσμένη η Σίσσυ Χρηστίδου και μίλησε για όλα όσα πέρασε τον περσινό χρόνο. Η ίδια αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετώπισε με την δουλειά της αλλά ακόμα και για το πρόβλημα υγείας του Φίλιππου-Ραφαήλ που την έκανε να αναθεωρήσει τον τρόπο που αντιμετωπίζει όσα συμβαίνουν γύρω της.
Λέει χαρακτηριστικά : «Χρειάστηκε να νοσηλευτεί ο Φίλιππος για 10 μέρες. Έπρεπε να πηγαίνω στην εκπομπή… Έκλαιγα στο καμαρίνι και έπρεπε να βγω να κάνω εκπομπή. Ο φόβος μου ήταν μην το μάθει κανείς και έρθει στο νοσοκομείο. Μη μαζευτούν δημοσιογράφοι από κάτω. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ένας δημοσιογράφος που πίστευα ότι το σεβάστηκε , μέχρι πριν λίγες μέρες που δημοσιοποίησε τελικά τις φωτογραφίες έξω από την κλινική. Δεν έχει σημασία αυτό. Αυτό που μετράει είναι ότι εκείνη την περίοδο ήταν που πήρα αποφάσεις. Κάθεσαι και στεναχωριέσαι για πράγματα μικρά που σου φαίνονται τεράστια μέχρι να σου συμβεί κάτι ουσιαστικό, ένα ουσιαστικό πρόβλημα, αυτό μπορεί να είναι μόνο πρόβλημα υγείας… να μην ξέρεις τι να κάνεις για να προστατεύσεις το παιδί σου, εκεί γίνονται όλα τόσο μικρά και σταμάτησαν να με ενδιαφέρουν τα υπόλοιπα. Αυτή τη στιγμή τη ρουφάω τη ζωή μου. Βρήκα άλλη ισορροπία με τον άντρα μου, με τη δουλειά και τους συνεργάτες μου. Πριν δεν ήμουν έτσι, ήμουν ένας άνθρωπος μέσα σε μεγάλο άγχος. Σε πολλούς έχει συμβεί αυτό, κάτι συνταρακτικό που μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου για πάντα».
Ακόμη μιλάει για την κριτική που δέχτηκε και πόσο την επηρέασε στην ζωή της : «Άκουγα όλους μετά από σένα να λένε ότι ήταν δύσκολη χρονιά … “Μα καλά τι λένε; Γιατί είναι δύσκολο;” σκεφτόμουνα… Για μένα ήταν όνειρο ζωής να κάνω το πρωινό ΑΝΤ1. Μετά όταν μπήκα σ’ αυτή την ιστορία κατάλαβα γιατί. Δεν είχα εξοικειωθεί με το οτι μιλάνε άσχημα για μένα. Όποιος και να το κάνει αυτό είναι στο στόχαστρο, δέχεται έντονη κριτική και μεγάλη πίεση. Εγώ δεν είμαι φτιαγμένη από αυτά τα υλικά. Με επηρέασε πολύ περισσότερο απ’όσο θα έπρεπε. Άφησα τον εαυτό μου να το πάθει αυτό. Η περσινή χρονιά χωρίζεται σε δύο περιόδους. Την πρώτη που συνεβαινε όλο αυτό και δεν μπορούσα να το χειριστώ και τη δεύτερη που έφτασε η στιγμή να πω “ως εδώ”. Συνέβαλαν και κάποια άλλα πράγματα. Όταν μπήκε αυτή η γραμμή, ήταν αλλιώς η δουλειά, δεν είχε τόσο μεγάλη σημασία και περνούσα καλά».
