Τέλος στα μπουκάλια του λαδόξυδου στις ταβέρνες

Φαίνεται ότι αρχίζει να διευθετείται και στην Ελλάδα η εκκρεμότητα που υπάρχει με τις ανώνυμες φιάλες νωπού ελαιολάδου πάνω στα τραπέζια των επιχειρήσεων εστίασης.
Τέλος στα μπουκάλια του λαδόξυδου στις ταβέρνες

Φαίνεται ότι αρχίζει να διευθετείται και στην Ελλάδα η εκκρεμότητα που υπάρχει με τις ανώνυμες φιάλες νωπού ελαιολάδου πάνω στα τραπέζια των επιχειρήσεων εστίασης.

Mε ρύθμιση που θα περιλαμβάνεται στις νέες αγορανομικές διατάξεις των Κανόνων Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών ( ΔΙΕΠΠΥ) που πρόκειται να ισχύσουν με υπογραφή σχετικής Υπουργικής απόφασης από 1ης Ιανουαρίου 2018, οι φιάλες με νωπό ελαιόλαδο που προσφέρονται στα Τραπέζια των επιχειρήσεων εστίασης, θα είναι επώνυμες, μιας χρήσεως και θα φέρουν στην ετικέτα τους όλες τις σημάνσεις που προβλέπει η νομοθεσία. Η χρέωση η μη στον καταναλωτή θα επαφίεται στην βούληση της επιχείρησης.

Βέβαια, το μέτρο δεν αφορά και τα Ξενοδοχεία, γιατί όπως μας πληροφόρησε ο Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Εμπορίου κ. Αντώνης Παπαδεράκης, αυτά υπάγονται στον ΕΟΤ.

Ελπίζεται όμως ότι και ο ΕΟΤ ο όποίος κατά τεκμήριο ενδιαφέρεται για τον εκσυγχρονισμό του τουριστικού προϊόντος, θα ακολουθησει την ίδια γραμμή και θα θεσπίσει ανάλογη διάταξη. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι στην Κρήτη έχουν αρχίσει ηδη να χρησιμοποιούνται από διάφορες Ταβέρνες επώνυμες φιάλες, όχι όμως πάντα κατά τον σωστό τρόπο.

Σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι ούτε μιας χρήσης, ούτε έστω σφραγισμένες. Απλα αντικατέστησαν τα σκέτα λαδομπούκαλα και ανοιγμένες μεταφέρονται από το ένα τραπέζι στο άλλο! Και αυτό ενώ σωστές μη ξαναγεμιζόμενες φιάλες άρχισαν να διατίθενται από τοπικές επιχειρήσεις τυποποίησης σε συσκευασίες των 100 και 250 ml με σχετικά χαμηλό κόστος.
Βεβαια, το κόστος, παρά το ότι η νέα ρύθμιση επιτρέπει να το επιβαρυνθεί η επιχείρηση, κατά την άποψη μας πρέπει να χρεώνεται χωριστά στον καταναλωτή.

Και αυτό γιατί η επιχείρηση μπορεί και πρεπει να κερδίζει κάτι από την προσφορά αυτή, όπως κερδίζει και από το κρασί αλλά και από νερό! Έτσι, θα έχει ενδιαφέρον να την εφαρμόσει. Και ο καταναλωτής αν πειστεί ότι απολαμβανει προιόν επώνυμο, γευστικό και υγιεινό και όχι και αμφίβολης ποιοτητας και ταυτοτητας, ασφαλως δεν θα εχει αντίρρηση σε ένα λογαριασμό 30-50 ευρώ να πληρώσει και 2 ευρω παραπάνω! .

Τα οφέλη από την εφαρμογή του μέτρου
Οπωσδήποτε η συγκεκριμένη ρύθμιση έρχεται να ικανοποιήσει σειρά αιτημάτων που έχουν διατυπωθεί επανειλημμένα κατά καιρούς απο τον ΣΕΔΗΚ αλλά και το Δίκτυο
Επιχειρήσεων Αποκλειστικής Χρήσης Ελαιολάδου (ΔΕΑΧΕ) με τα υπομνήματα αρ.13/26-8-2011, αρ.9/27-1-2014, αρ. 46/29-7-14 , αρ.14/2-3-2017 που υπέβαλα προς Υπουργεία Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης. Το Μέτρο, σύμφωνα με τα Υπομνήματα αυτά είναι πολλαπλά ωφέλιμο και επιβάλλεται για πολλούς λόγους. Μεταξύ αυτών οι κυριότεροι είναι:
-Η ανύψωση του επιπέδου εστίασης των επιχειρήσεων εστίασης και η ανάπτυξη γαστρονομικού τουρισμού στην χώρα.
-Η αποφυγή των υγιεινών και γευστικών αλλοιώσεων που υφίσταται το εκτεθειμένο στο φώς, την θερμοκρασία και τον αερισμό ελαιόλαδο με τα διαφανή φιαλίδια πάνω στα τραπέζια.
-Η διασφάλιση της γνησιότητας του προσφερόμενου ελαιολάδου αλλά και της υγιεινής και γευστικής αξίας του.
-Η ανάδειξη και προβολή της ταυτότητας και ποιότητας του ελληνικού ελαιολάδου στους πολυπληθείς επισκέπτες της χώρας.
Για τους λογους αυτους, εξ όσων πληροφορούμαστε, η ρυθμιση εγινε δεκτη με ευμενη σχολια και στο Ρεθυμνο και στο Ηρακλειο και ελπιζεται το ιδιο και στα Χανιά.

Οι παλινωδίες της ΕΕ και η ανάγκη εφαρμογής του μέτρου
Η ρύθμιση για τις φιάλες μιας χρήσης , όπως είναι γνωστό, αρχικά είχε νομοθετηθεί και επρόκειτο να ισχύσει υποχρεωτικά σε όλα τα Κράτη της ΕΕ τον Μάιο του 2013. Δυστυχώς όμως μετά απο ενδεχόμενες παρεμβάσεις των συμφερόντων των σπορέλαιων, καταργήθηκε αμέσως την επόμενη ημέρα απο την θέσπιση του και αντί αυτού θεσπίστηκε απόφαση για δυνατότητα εφαρμογής του μόνο στις χωρες που επιθυμούν. Έτσι μετά την Πορτογαλία, το μέτρο νομοθετήθηκε και απο την Ισπανία στις 1-1-2014, την Ιταλία στις 11-6-2014 και την Κύπρο στις 19-9-2014.

Επομένως η θέσπιση και στην Ελλάδα του Μέτρου έστω και με κάποια σημαντική καθυστέρηση είναι θετική. Οπωσδήποτε όμως θα πρεπει να ληφθεί πρόνοια και για την εφαρμογή του και να μην γίνει το ίδιο με την αγορανομική διάταξη της υποχρεωτικής αναγραφής στους Καταλόγους του είδους των λαδιών που χρησιμοποιούνται, που θεσπίστηκε, μετά απο παρέμβαση του ΣΕΔΗΚ, αλλά στην πράξη φαίνεται ότι ουδόλως εφαρμόζεται!

haniotika-nea.gr