Το έθιμο της αναπαράστασης του γάμου στην Κρήτη που γινόταν τα παλιά χρόνια πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το απόγευμα της Τρίτης στο Καστέλι Κισάμου με διοργανωτή τον Σύλλογο Προβολής Κισάμου “Η Γραμβούσα”, στο πλαίσιο των Γραμβούσιων εκδηλώσεων 2016.
Για την αναπαράσταση του Κρητικού γάμου υπογράμμισε ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Αθανάσιος Δεικτάκης ότι «πρόκειται για την κορυφαία, την πιο δημοφιλή εκδήλωση των Γραμβουσίων που κάνουμε κάθε χρόνο και παρά τις δυσκολίες που συναντάμε τα καταφέρνουμε πάντα επειδή υπάρχει συλλογικότητα, μεράκι από όλους και στήριξη από τον κόσμο», για να καταλήξει επισημαίνοντας «πως οι εκδηλώσεις των Γραμβουσίων γίνονται με αφορμή το σημαντικότερο γεγονός της νεότερης ιστορίας της Κισάμου την άλωση του κάστρου της Γραμβούσας από τους επαναστατημένους Κρητικούς τον Αύγουστο του 1825».
Το ξεκίνημα της γαμήλιας πομπής με τους καβαλάρηδες, όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες του sadentrepese.blogspot.gr, ξεκίνησε από την Καμάρα στις 19:00 το απόγευμα και κατάληξε στην πλατεία Τζανακάκη που είναι το Ιστορικό Μουσείο ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος του Καστελίου αφού διέσχισε τον κεντρικό δρόμο όπου ήταν ακροβολισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι, ντόπιοι και αρκετοί ξένοι κάθε ηλικίας. Γαμπρός ήταν ο Ελευθέριος Καστρινάκης από τη Γραμβούσα και νύφη η Βάσια Μπενιουδάκη από τα Τοπόλια.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε και φέτος στην κεντρική πλατεία της κωμόπολης που με παρουσιαστή τον λαογράφο από το Βουλγάρω κ. Γιάννη Σκουλούδη, ο οποίος για 16η χρονιά παρουσίασε αυτή την πολιτιστική εκδήλωση. Να σημειωθεί ότι το έθιμο της αναπαράστασης του παραδοσιακού Κρητικού γάμου έχει αρχίσει πριν πολλά χρόνια στο Καστέλι.
“ Είναι η μεγαλύτερη εκδήλωση που γίνεται στον τομέα των πολιτιστικών δρώμενων της κωμόπολης, αιτία που προσελκύει χιλιάδες ανθρώπους να παρακολουθήσουν αυτόν το γάμο» υπογραμμίζει ο κ. Σκουλούδης και συνεχίζει τονίζοντας: «Όσο και να θέλουμε βέβαια να τηρήσουμε το έθιμο του γάμου που γινόταν στην Κρήτη έστω και με μορφή αναπαράστασης, είναι αδύνατον να γίνει μέσα σε λίγες ώρες αφού ο αληθινός κρητικός γάμος εκείνων των χρόνων άρχιζε από το Σάββατο και κρατούσε μέχρι και τη Δευτέρα.
Για καθίσματα και τραπέζια είχαν χοντρές τάβλες, οι οποίες έδωσαν και το όνομα: “Τραγούδια της τάβλας”. Πιάτα δεν υπήρχαν τότε και το πιλάφι το έβαζαν σε σκουτέλια, μικρά πήλινα σκεύη. Οι καλλιτέχνες μουσικοί έπαιζαν όργανα και τραγουδούσαν με στεντόρεια τη φωνή επειδή δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα για να έχουν ενισχυτές. Μεταφορικά μέσα είχαν τα γαϊδουράκια και τ’ άλογα και γι’ αυτό έναw γάμος ήθελε μεγάλη προετοιμασία όχι μόνο για τους ανθρώπους που ήταν στον στενό κύκλο του γαμπρού, αλλά και για όλους εκείνους που θα ερχόταν από μακριά για να παραστούν στη μεγάλη χαρά.
Το χωριό καθαριζόταν, ασπριζόταν και άστραφτε από την μια άκρη μέχρι την άλλη δίνοντας ένα γιορτινό χρώμα. Το γλέντι ξεκινούσε το Σάββατο, την κυρίως ημέρα και η Δευτέρα ως 3η μέρα είχε σαν σκοπό να γνωρίσει η νύφη το χωριό και τους ανθρώπους του με επίσκεψη της από σπίτι σε σπίτι για να καταλήξουν στο πηγάδι ή τη βρύση του χωριού δείχνοντας από πού θα κουβαλάει νερό στο σπίτι της. Αξίζει να πω ότι οι άνθρωποι που είχαν πένθος και φορούσαν μαύρα ρούχα, στη χαρά του γάμου συμμετείχαν με τους άνδρες να έχουν στον ώμο τους μια άσπρη πετσέτα και τις γυναίκες να φορούν μια άσπρη πετσέτα στο κεφάλι…”.
zarpanews.gr
